کريس کيليزا
واشنگتن پست
زماني که دونالد ترامپ به عنوان رئيس جمهور انتخاب شد ، بسياري از دموکراتها و تعداد زيادي از جمهوريخواهان نگران اين موضوع بودند که ترامپ چه افرادي را براي کابينه اش انتخاب ميکند. آيا او تنها افراد وفادار به عقايد خود را انتخاب ميکند؟ افرادي بدون هيچ تجربهاي؟ افرادي که هيچکس اسمشان را نشنيده است؟ با اعلام انتخاب ژنرال جيمز ماتيس به عنوان وزير دفاع، ترامپ نشان داد که نگرانيهاي نادرست بوده است. در واقع برخي از گزينههاي انتخابي ترامپ، نشان از هوشياري خاص او ميدهد. ترامپ بدون شک عده زيادي از متحدان مورد اعتمادش را در سمتهاي اصلي قرار داده است. انتخاب سنتاتور جف سسيونز به سمت دادستان کل يکي از مثالهاي آشکار است اگرچه دموکراتها با عقايد سسيونز مخالفند، او فردي نيست که سابقه کاري اش براي اين سمت نامناسب باشد. او از سال 1996 در سنا بوده است و از سوي رونالد ريگان در سال 1985 به عنوان نامزد قاضي فدرال انتخاب شده بود که به اتهام داشتن عقايد نژادپرستانه اين نامزدي از بين رفت. در انتخاب مايکل فلين براي مشاور امنيت ملي و استيون بانون به عنوان استراتژيست و مشاور ارشد ، ترامپ از متحدان بحث برانگيز درکنار خود استفاده کرد، اما جايگزيني وفاداران در سمتهاي کليدي چيز جديدي نيست. هر رئيس جمهوري اين کار را انجام داده است. از کارل روو،کارن هيگز و جو آلباگ در دوره جورج بوش تا ديويد الکسرود و ديويد پلوفه در دوره اوباما وجود داشته است. تماميروئساي جمهور خود را با حلقه نزديک افراد مورد اطمينان خود پرميکنند. در انتخاب تام پرايس براي بخش خدمات و بهداشت و الين چائو براي وزارت حمل و نقل ، ترامپ خارج از حلقه نزديک خود رفته است و افرادي را انتخاب کرده که براي اين مشاغل صلاحيت دارند. اگرچه آنها افرادي نيستند که هيلاري کلينتون در صورت پيروزي خود برميگزيد ولي زماني که شما انتخاب ميشويد به دنبال گزينههايي نميرويد که مورد علاقه حزب رقيب باشند و اين افراد در مرزهاي طبيعي سياستهاي جمهوريخواهان قرار دارند. و اين امر درصورت پيروزي ديگر نامزدهاي جمهوريخواه از جمله مارکو روبيو يا ليندزي گراهام نيز امکان پذير بود. ترامپ با انتخاب رقباي سابق خود چون نيکيهالي و بن کارسون سياست هوشيارانه اي را بکار برده است.جومينوچين گزينه وزارت خزانه داري که پيشتر طرفدار دموکراتها بود که ميتواند تنها دموکرات در کابينه باشد.
ترجمه: فاطمه مهتدي