نخست وزير پيشين و رئيس سابق کميسيون اروپايي به استخدام بانک بين المللي «گلدمن ساچز» آمريکا در آمد.

نخست وزير فرانسه مانوئل والس، خطاب به رهبران مالي اين کشور گفت ميخواهد پاريس پس از بريگزيت به پايتخت اقتصادي مالي تبديل شود.

به دنبال خروج انگليس از اتحاديه اروپا ، سرمايه گذاران در بازار مسکن توجه خود را از لندن به بازار مسکن در آمريکا جلب کردند.

ترجمه : فاطمه مهتدی

بانک مرکزی انگلستان از اعمال تسهیل مالی و تغییر در ترخ بهره پس از برگزیت خبر داد.

تصميم انگليس به خروج از اتحاديه اروپا همچنان به بازارهاي مالي جهان درحال خسارت زدن است. برخي تحليلگران هشدار داده‌اند که بازارهاي جهاني بايد درانتظار رکود در انگليس باشند.

نشست وزراي امور خارجه کشور‌هاي عضو اتحاديه اروپا ديروز در «ورشو» پايتخت لهستان برگزارشد تا وزراي امور خارجه کشور‌هاي حوزه يورو به مساله خروج بريتانيا از اين اتحاديه رسيدگي کنند.

وزیرخارجه انگلیس در پاسخ به این پرسش که چرا دولت کامرون دست به چنین خطری زد گفت: این دمکراسی است و مردم انگلیس این تصمیم را گرفتند و وظیفه کنونی ما (دولت) این است که بهترین نتیجه ممکن را از این همه پرسی در درازمدت برای انگلیس بدست آوریم.

رای شوکه کننده مردم انگلیس به خروج از اتحادیه اروپا (برکسیت)، معامله گران را در مواجهه با تهدید جدید متوجه اقتصاد جهانی به وحشت انداخت و روز جمعه ۲.۱ تریلیون دلار از ارزش بازارهای سهام جهان را کاست.

خبر خروج انگلیس از اتحادیه اروپا بازارهای مالی جهان را تکان داد به طوری که ارزش پوند این کشور در برابر دلار بیش از ۱۰ درصد کاهش یافت و نفت با سقوط ۳ دلاری و طلا با رشد قیمت ۶۸ دلاری مواجه شد.

ایران و برگزیت؛ سود یا زیان - هرمز برادران * تهران- ایرنا- بریتانیا صحنه یک نمایش هیجان‌انگیز شکسپیری شده و این روزها دغدغه مردم این کشور ماندن (Bremain) یا نماندن (Brexit) در اتحادیه اروپاست؛ وسوسه یا ترسی برای بریتانیایی‌ها و مساله‌ای پیچیده برای بازارهای دنیا. ایران و برگزیت؛ سود یا زیان - هرمز برادران * وسوسه کسب استقلال از بروکسل، برخی رای‌دهندگان را وادار کرده است در همه‌پرسی فردا (پنجشنبه 23 ژوئن، سوم تیرماه) به جدایی از اتحادیه رای بدهند اما ترس از انزوا، برخی دیگر را مصمم کرده است برای ماندن در اتحادیه رای جمع کنند. رفتن از اتحادیه تاکتیک‌های سیاست خارجی بریتانیا را متحول و جایگاه جهانی این کشور را عوض خواهد کرد. بنابراین، رویکرد سیاست خارجی لندن در قبال بسیاری از کشورها از جمله ایران با تغییر احتمالی روبرو می‌شود. بریتانیا بازیگری فعال در مذاکرات و تحریم‌های مربوط به برنامه هسته‌ای ایران بوده است. بارونس «کاترین اشتون» مسئول پیشین سیاست خارجی اتحادیه اروپا، زمینه‌ساز مذاکره هسته‌ای با ایران بود و لندن عضو دائم باشگاه تحریم‌کنندگان تهران به شمار می‌آید. مخالفان خروج از اتحادیه اروپا به این باور رسیده‌اند که جدایی از اتحادیه به معنای کاهش وزن بریتانیا در بازارهای جهانی، نهادهای بین‌المللی و موضوعات مهمی همچون مساله هسته‌ای ایران است زیرا لندن برای همیشه از حمایت ائتلافی از همسایگان اروپایی محروم می شود و باید به تنهایی زندگی کند. حامیان خروج از اتحادیه برای رفع این کاستی پیشنهاد کرده‌اند بریتانیا می‌تواند در همکاری با قوم و خویش های آنگلوساکسون خود در آمریکا، کانادا، استرالیا و نیوزیلند یا در مجموعه 53 کشور موسوم به مشترک‌المنافع بهتر عمل کند؛ اما بسیاری از این کشورها بریتانیا را به ماندن در مدار بروکسل تشویق کرده‌اند. بریتانیا پنجمین اقتصاد دنیا، عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل و دارنده زرادخانه هسته‌ای است. این کشور همواره فراخ‌ترین دروازه‌ای بوده است که آمریکا از طریق آن به اتحادیه اروپا نفوذ کرده و عمدتا از همین مسیر، اجماعی اروپایی با هدف اعمال فشار بر ایران به وجود آورده است. «باراک اوباما» رئیس جمهوری آمریکا، چندی پیش در سفر به لندن ماندن بریتانیا در اتحادیه اروپا را خواست و به همین سبب به دخالت در امور داخلی اهالی جزیره متهم شد. این دخالت دو دلیل عمده داشت: نخست آنکه بریتانیا پایانه بزرگ بانک‌ها و نهادهای مالی است و بخش زیادی از درآمد سالیانه 92 میلیارد دلاری بانک‌های آمریکایی در بریتانیا حاصل می‌شود. خروج بریتانیا از اتحادیه و انتقال این مرکز مالی به بخش دیگری در اروپا برای آمریکایی‌ها و سایرین هزینه‌بر و شوک‌آور است. دوم، همان‌گونه که «چارلز کراتهمر» ستون‌نویس و تحلیلگر شبکه فاکس‌نیوز به این شبکه گفته، احتمالا اوباما پاسخ تلاش‌ها و حمایت‌های «دیوید کامرون» نخست‌وزیر بریتانیا، را درباره حصول توافق هسته‌ای با ایران داده است. کامرون سال گذشته به آمریکا رفته بود تا برخی اعضای کنگره را متقاعد کند از این توافق حمایت کنند. پیش از آنکه توافق هسته‌ای در دستور کار غربی‌ها قرار بگیرد اعمال تحریم‌های اقتصادی علیه ایران عاملی وحدت‌بخش میان غربی‌ها بود اما بازخورد آن لطماتی نیز به غرب بویژه بریتانیا زده است. طبق توافق، تحریم‌های گروهی غرب لغو شده اما تحریم‌های انفرادی آمریکا ملغی نشده است؛ بنابراین اکنون شرکت‌های کوچک بریتانیایی به ایران سر می‌زنند. به همین دلیل، بریتانیا از فواید بازار ایران بی‌نصیب مانده است اما سایر اروپایی‌ها دسته‌دسته هیات‌های تجاری به ایران فرستاده‌اند. با خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، احتمالا لندن بیش از پیش به سوی آمریکا کشیده می‌شود و سخت‌تر از قبل تاوان قرار گرفتن در سایه ایالات متحده را خواهد پرداخت. از نظر اقتصادی، تسهیل «روابط بیمه‌ای، بانکی و حمل‌ونقل» پیش نیاز بهبود و گسترش روابط دو کشور به شمار می رود که البته بازگشایی این کانال‌ها منوط به اجازه آمریکاست. حال که به دلیل ترس از مجازات‌های آمریکا، در صنعت بانک و بیمه سودی برای آنها نیست؛ بنابراین بریتانیایی‌ها علاقه مندند به جای آن، در بخش نفت و گاز ایران مشارکت کنند. در همین زمینه، شرکت‌های «بریتیش پترولیوم» و «رویال داچ شل» پیشقراول سرمایه‌گذاران انگلیسی برای حضور در ایران شده‌اند؛ اما در این میدان نیز رقیب فرانسوی به نام توتال وجود دارد. در غیاب بریتانیا، شرکت‌های آلمانی و فرانسوی گوی سبقت را در عقد قراردادهای تجاری از شرکای اروپایی خویش ربوده‌اند و بریتانیا از قافله سفر به ایران بازمانده است. دلیل این تفاوت عملکرد، در زاویه دید اروپایی‌هاست. آلمان و تا حدودی فرانسه نگاه اقتصادی به ایران دارند اما بریتانیا از پشت عینک امنیتی و سیاسی به تهران نگاه می‌کند. متقابلا ایران نیز خاطرات خوشایندی از سابقه استعماری بریتانیا در خاورمیانه و همدستی با آمریکا در کودتای بیست و هشتم مرداد 1332 ندارد. بریتانیا صحنه یک نمایش هیجان‌انگیز شکسپیری شده و این روزها دغدغه مردم این کشور ماندن (Bremain) یا نماندن (Brexit) در اتحادیه اروپاست؛ وسوسه یا ترسی برای بریتانیایی‌ها و مساله‌ای پیچیده برای بازارهای دنیا. با وجود این، در حالی که جزیره‌نشینان بریتانیایی میان دو گزینه ماندن یا نماندن در اتحادیه سرگردان مانده‌‌اند اولویت حیاتی آن است که ایران با هدف خنثی‌سازی سیاسی‌کاری لندن ، اکنون جلوه‌های جذابی برای جذب تاجران قاره سبز منهای بریتانیا خلق کند تا بعدها در زمان مناسب و در موضع برابر با انگلیسی‌ها به دیدار و گفت‌وگو بنشیند.

برندگان جايزه اقتصاد نوبل نسبت به عواقب خروج انگلستان از اتحاديه اروپا هشدار دادند.

ولادیمیر پوتین در نظر دارد تا بخشی از شرکت‌ دولتی نفت این کشور را به چین و هند به فروش برساند این در حالی است که رئیس جمهور روسیه در تلاش برای کم کردن هزینه‌ها قبل از انتخاب مجدد احتمالی خود در انتخابات دو سال آینده است.

معاون سازمان بورس و اوراق بهادار گفت : لازمه جلب و جذب سرمایه گذاران خارجی تهیه گزارشگری مالی (آی. اف. آر. اس) است، بدون تهیه این اطلاعات، امکان حضور سرمایه‌گذاران خارجی در ایران بسیار دشوار خواهد شد.

بانک آمریکایی سی تی گروپ که 9 هزار کارمندش درانگلیس فعالیت دارند اعلام کرد که درصورت خروج انگلیس از اتحادیه اروپا ، این بانک مقر خود در شهر لندن و بلفاست را ترک خواهد گفت.

به دنبال انتشار گزارش درباره ضعف در اقتصاد چین، بازارهای بورس کالا در اروپا با کاهش روبرو شد. این رویکرد همزمان با سیاستگذاری بانک مرکزی اروپا درباره ادامه برنامه خرید اوراق قرضه و بدهی کشورها رخ داد.

موسسه خدمات مالی ICD یکی از اعضای بانک توسعه اسلامی، اوراق صکوک با سررسید 5 ساله خود به ارزش 300 میلیون دلار را در بورس لندن مورد پذیرش قرار داد.

فهرست آخرخصوصی‌سازی تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۱ خرداد ۱۳۹۵ ساعت ۱۴:۰۰ روز گذشته سازمان خصوصی‌سازی، آخرین لیست از شرکت‌هایی را که باید تا پایان سال جاری واگذار شوند، منتشر کرد. در این فهرست ۲۰۱ شرکتی، صنایع مختلفی به چشم می‌خورند که بخش نفت و گاز با ۵۲ شرکت بیشترین سهم را دارد و صنایع برق، کشاورزی، دامپروری و جنگلداری نیز در مقام‌های بعدی قرار گرفته‌اند. با توجه به فرصت ۱۰ ساله از زمان آغاز خصوصی‌سازی، امسال آخرین مهلت واگذاری شرکت‌های مزبور است. بر این اساس، ۱۰۱ شرکت واگذارنشده از سال‌های قبل به همراه ۱۰۰ شرکت جدید در این فهرست طویل قرار گرفته‌اند. سازمان خصوصی‌سازی در حالی روز گذشته لیست کاملی از شرکت‌های مشمول واگذاری در سال ۹۵ ارائه کرد که بر اساس فهرست ارائه‌شده قرار است ۲۰۱ مورد واگذاری از بخش دولتی به خصوصی در آخرین سال خصوصی‌سازی انجام شود. پس از گذشت ۱۰ سال از اجرای قانون اصل ۴۴ و واگذاری شرکت‌های دولتی به بخش خصوصی، در حالی امسال برنامه خصوصی‌سازی به پايان می‌رسد که براساس مصوبه هيات عالی واگذاری در سال آخر واگذاری‌ها قرار است ۲۰۱ شركت دولتی واگذار شوند که بررسی این فهرست نشان از واگذاری شرکت‌های بسیار مهمی دارد؛ نيروگاه‌ها، شركت‌های گاز استانی، شركت‌های توزيع برق، نمايشگاه‌های بين‌المللی جمهوری اسلامی ايران، جايگاه‌های سوخت، شرکت‌های زیرمجموعه سازمان صدا و سيما، ۳۶ شركت زيرمجموعه ملی گاز، ۹ شرکت زیرمجموعه ملی نفت به همراه ۱۵نيروگاه برق حرارتی و همچنین چند شرکت مهم از جمله شركت پست، بانك رفاه كارگران، دخانيات ايران، جايگاه‌های سوخت، پالايش نفت امام خمينی، پالايش نفت آبادان، پالايش نفت كرمانشاه، پالايش نفت خوزستان، پتروشيمی تبريز، پتروشيمی دماوند، پتروشيمی دهلران، پتروشيمی فيروزآباد، پتروشيمی هگمتانه و صنایع پتروشيمی ابن‌سينا همدان در لیست واگذاری‌های امسال قرار دارند.بر این اساس در سال‌جاری ۲۰۱ شركت در فهرست واگذاری‌ها قرار دارند كه از اين تعداد ۹۳ شركت در گروه يك و ۱۰۸شركت نيز در گروه۲ قرار دارند. حدود نیمی از این شرکت‌ها یعنی معادل ۱۰۱ شرکت، ازجمله شركت‌هايی هستند كه بايد در سال۹۴ واگذار می‌شدند كه بنا به دلایلی واگذاری در آنها صورت نگرفته و به این ترتیب به فهرست سال‌جاری اضافه شده‌اند. حال مساله اصلی این است که با توجه به آخرین سال واگذاری‌ها، فشار عرضه‌ها بسیار افزایش یافته و در مقایسه با میانگین واگذاری‌های ۱۰ سال اخیر، از رشد چشمگیری بهره‌مند شده و حال آیا امکان واگذاری این حجم بالا از شرکت‌ها آن هم در ۹ ماه پایانی سال میسر است؟ هر چند که به عقیده مشاور سازمان خصوصي‌سازی، تمام تلاش سازمان بر‌ اين است كه همه اين شركت‌ها را تا پايان سال ۹۵ به بخش خصوصی واگذار كند، اما با فرض تحقق این امر نیز با توجه به عرضه بخش عمده‌ای از این ۲۰۱ شرکت از طریق بازار سرمایه، باید بررسی کرد که بازار سرمایه کشش عرضه‌های مزبور را دارد؟ از نظر کارشناسان و فعالان بازار سرمایه درصورتی این امر به نحو ممکن میسر خواهد شد و کمترین واکنش منفی به بازار سرمایه وارد خواهد شد که سازمان خصوصی‌سازی با برنامه‌ای منظم این مسیر را در پیش گیرد؛ در واقع میزان کشش بازار سهام در مقابل این حجم عظیم عرضه اولیه در سال ۹۵ به میزان استقبال سهامداران و همچنین زمان و نحوه عرضه این سهام وابسته است که به عقیده کارشناسان بازار سرمایه، چنانچه متوسط عرضه‌های اولیه مزبور در هر ماه ۲ یا ۳ شرکت که مجموع سهام قابل عرضه آن حدود ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیارد تومان باشد، کشش لازم در بازار سرمایه در مواجهه با عرضه‌های یادشده به وجود خواهد آمد. واگذاری وظیفه ذاتی سازمان خصوصی‌سازی است جعفر سبحاني، مشاور سازمان خصوصي‌سازي‌ با بیان این موضوع که از میان ۲۰۱ شركت موجود در فهرست واگذاري‌های سال جاری، ۹۳ شركت در گروه يك و ۱۰۸ شركت نيز در گروه ۲ قرار دارند، گفت: برخی از شركت‌هاي موجود در این لیست از جمله شركت‌هايي هستند كه بايد در سال ۹۴ واگذار مي‌شدند، اما به فهرست سال‌جاري اضافه شده‌اند و برخی دیگر نیز شرکت‌های جدید هستند، اما در مجموع تمام تلاش سازمان خصوصي‌سازي‌ اين است كه همه اين شركت‌ها را تا پايان سال ۹۵ به بخش خصوصي واگذار كند.وی در پاسخ به نگرانی کارشناسان درخصوص عدم کشش بازار سهام برای پذیرش این حجم عرضه اولیه اظهار کرد: سازمان خصوصی‌سازی یک وظیفه ذاتی دارد و آن نیز عرضه و فروش سهام به بخش خصوصی است. بر این اساس ایجاب نمی‌کند که الزاما همه واگذاری‌ها را با هماهنگی دیگر بخش‌ها انجام دهیم.سبحانی تاکید کرد: سازمان خصوصی‌سازی به‌طور موازی شرایط بازار سهام و دیگر بخش‌های اقتصادی را برای درک زمان مناسب عرضه سهام این شرکت‌ها برآورد می‌کند اما در کنار این رصد باید به تکالیف قانونی خود نیز عمل کند.به گفته مشاور سازمان خصوصي‌سازي‌ به استناد ماده ۲ فصل دوم سیاست‌های اجرایی اصل ۴۴ قانون اساسی دولت مجاز و مکلف است تا ۱۰۰ درصد سهام شرکت‌های گروه یک را به بخش خصوصی واگذار کند. همچنین در تبصره‌های ماده ۳ فصل ۲ این قانون درخصوص شرکت‌های گروه ۲ آمده که دولت مجاز و مکلف است به منظور حفظ سهم بخش دولتی در فعالیت‌های گروه ۲ ماده ۲، همچنان ۲۰ درصد از سهام شرکت‌های حاضر در گروه ۲ را در اختیار داشته باشد و ۸۰ درصد باقیمانده را به بخش‌های خصوصی، تعاونی و عمومی غیردولتی تا پایان سال ۹۳ واگذار کند که این مهلت تا سال ۹۵ تمدید شده است. بر این اساس سازمان خصوصی‌سازی تمام تلاش خود را به کار می‌گیرد تا در زمان باقیمانده با انجام مراحل لازم همچون قیمت‌گذاری سهام و درج آگهی مزایده کار واگذاری ۲۰۱ شرکت موجود در لیست را انجام دهد. رابطه مستقیم میزان کشش بازار با زمان و نحوه عرضه علی اسلامی بیدگلی، رئیس هیات مدیره شرکت سرمایه‌گذاری آرمان آتی با بیان اینکه سازمان خصوصی‌سازی طی سال‌های گذشته عمده شرکت‌های مهم و بزرگ خود را واگذار کرده است، اظهار کرد: در دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰ شرکت‌های واگذار شده از سوی سازمان خصوصی‌سازی دارای پتانسیل و حجم قابل توجهی بودند و با توجه به قدرت سودآوری بالای این شرکت‌ها حجم بازار سرمایه نیز به میزان زیادی بزرگ شده و در نهایت به رشد بازار منتهی شد. وی افزود: بعد از گذشت زمان و هر چه به پایان دهه ۸۰ نزدیک شدیم از حجم واگذاری‌ها کاسته شد که عمده‌ترین دلیل آن کاهش جذابیت شرکت‌های موجود در لیست واگذاری برای سهامداران خرد بود، از آنجاکه معیارهایی همچون قدرت سودآوری و متغیرهای وابسته به آن نظیر درآمد، عایدی هر سهم، نرخ رشد، سهم بازار و اندازه شرکت برای سهامداران خرد از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. به نظر می‌رسد ۲۰۱ شرکت موجود در لیست واگذاری‌های سال ۹۵ سازمان خصوصی‌سازی به‌طور عام دارای جذابیت لازم برای سهامداران خرد نباشند. به گفته این کارشناس بازار سهام، میزان کشش بازار سهام در مقابل این حجم عظیم عرضه اولیه در سال ۹۵ به میزان استقبال سهامداران و همچنین زمان و نحوه عرضه این سهام وابسته است.وی اضافه کرد: اگر به عارضه‌یابی خصوصی‌سازی در سال‌های گذشته بپردازیم می‌بینیم در اوایل فرآیند خصوصی‌سازی عرضه‌های اولیه با توجه به وضعیت بازار سهام انجام می‌شد و عطش بازار نیز برای ورود این شرکت‌های جدید زیاد بود اما پس از آن به دلایلی سازمان خصوصی‌سازی در زمان عرضه‌ به وضعیت بازار توجهی نمی‌کرد به‌طوری که عرضه‌های بیش از اندازه منجر به خروج سرمایه‌گذاران از بازار شد. اسلامی تصریح کرد: سه نکته مهم برای تخمین میزان کشش بازار سهام در استقبال از واگذاری‌های سازمان خصوصی‌سازی وجود دارد که شامل میزان جذابیت شرکت‌های موجود در لیست برای سرمایه‌گذاران، میزان بزرگی شرکت‌ها و اینکه زمان عرضه بر چه اساسی برنامه‌ریزی می‌شود، است. به اعتقاد وی با توجه به حجم کنونی بازار و روند تاریخی آن نسبت به عرضه‌های اولیه اگر به‌طور متوسط در هر ماه ۲ یا ۳ شرکت در بورس و فرابورس پذیرش شود که مجموع سهام قابل عرضه آن حدود ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیارد تومان باشد، کشش لازم در بازار سرمایه در مواجهه با عرضه‌های اولیه وجود دارد و در صورتی که این فرآیند یک سال ادامه پیدا کند ۵۰ میلیارد تومان به ارزش بازار اضافه خواهد شد. جزئیات واگذاری‌های امسال به گزارش «دنیای اقتصاد» واگذاری‌های سال ۹۵ سازمان خصوصی‌سازی شامل صنایع مختلفی از جمله پتروشیمی، پالایش نفت، کشاورزی، فلزات اساسی، ماشین‌سازی، حمل‌و‌نقل، برق، نساجی، ساختمان، جهانگردی و تجهیزات است که به ‌استناد ماده ۲ فصل دوم سیاست‌های اجرایی اصل ۴۴ قانون اساسی، دولت مجاز و مکلف است تا ۱۰۰ درصد سهام شرکت‌های «گروه یک» و مطابق با تبصره‌های ماده ۳ فصل ۲ این قانون درخصوص شرکت‌های «گروه ۲» آمده که دولت مجاز و مکلف است به‌منظور حفظ سهم بخش دولتی، همچنان ۲۰‌درصد از سهام شرکت‌های حاضر در گروه ۲ را در اختیار داشته باشد و ۸۰ درصد باقیمانده را به بخش‌های خصوصی، تعاونی و عمومی غیردولتی واگذار کند. بر اساس فهرست اعلامی واگذاری‌های دو گروه مشاهده می‌شود که بیشترین میزان واگذاری‌ها مربوط به صنایع نفت و گاز، برقی، کشاورزی، دامپروری و جنگلداری و خدماتی است؛ به‌طوری‌که صنعت نفت و گاز با واگذاری ۵۲ شرکت از سه شرکت اصلی ملی پالايش و پخش فرآورده‌های نفتی ايران، ملی نفت ايران و ملی گاز ايران در صدر دیگر صنایع جای دارد، همچنین صنعت برق با واگذاری ۴۳شرکت از ۸ شرکت اصلی در رتبه دوم قرار گرفته است. بر این اساس قرار است ۳۱شرکت از صنعت کشاورزی، دامپروری و جنگلداری و همچنین ۲۴شرکت از صنعت خدماتی عرضه شود. افزون بر این ۱۱شرکت ساختمانی، ۷‌شرکت فلزات اساسی از جمله آلومينای ايران، فولاد آذربايجان و مجتمع صنايع آلومينيوم جنوب، ۶ شرکت پتروشیمی از جمله پتروشیمی تبریز و پتروشیمی دماوند، ۶ شرکت حمل و نقلی از جمله حمل ونقل بين المللی خليج فارس و هواپيمايی كيش، دو شرکت غذایی، دو شرکت قطعه ساز به همراه دو شرکت فعال در حوزه بانک و بیمه که در آن بانک رفاه و بیمه اتکایی امین قرار دارد، از جمله دیگر صنایع قابل واگذاری در سال جاری است. همچنین در بررسی فهرست بنگاه‌های مشمول واگذاری سال۹۵ به تفكيك استان نیز مشاهده می‌شود که استان تهران با ۳۶ شرکت، بیشترین آمار را به خود اختصاص داده است که در این میان می‌توان به شرکت‌های پتروپارس،ذخيره‌سازی گاز طبيعی، بازرگانی گاز ايران، ملی صادرات گاز ايران، توسعه صنايع پالايش نفت و دارایي‌های زيرمجموعه آن، حمل ونقل بين المللي خليج فارس، خدمات هوايي پست و مخابرات، شركت پست جمهوری اسلامی ايران، نمايشگاه‌های بين‌المللی جمهوری اسلامی ايران، دخانیات ايران، توسعه ايرانگردی و جهانگردی، توليد نيروی برق تهران، بيمه اتكايی امين، سرمايه‌گذاری صنايع برق و آب صبا و انتشارات سروش اشاره کرد.پس از آن استان خوزستان با ۱۰ شرکت در رتبه دوم قرار دارد که در این میان می‌توان به شرکت‌های پالايش نفت آبادان، پالايش نفت خوزستان، توسعه پتروايران و ملی حفاری ايران اشاره کرد، رتبه سوم نیز به استان خراسان جنوبی با ۹شرکت تعلق دارد.در این میان ۷ شرکت از جمله کاغذ و اسکناس پاکستان آسكوتك، شركت ملی نفت ايران- شارجه، شركت ملی نفت ايران- لندن ، شركت ملی نفت ايران- ليبی، شركت ملی نفت ايران- سنگاپور و شل سنگال نیز در فهرست شركت‌هایی قرار گرفته‌اند که خارج از كشور فعال هستند.

همفری هتون ضمن بازدید از سازمان بورس طی جلسه ای با دکتر محمد فطانت، رئیس سازمان بورس و اوراق بهادار در خصوص همکاری های بیشتر در آینده نزدیک سخن گفت.

معاون وزیر راه و شهرسازی و مدیر عامل راه آهن جمهوری اسلامی ایران که به منظور دیدار و انجام مذاکرات دوجانبه به همراه هیاتی لندن سفر کرده است، یک یادداشت تفاهم همکاری در زمینه حمل و نقل ریلی با همتای انگلیسی خود به امضا رساند.