ضرورت بازخوانی نهضت مشروطه

در آستانه سالگرد صدور فرمان مشروطه قرار داریم؛ فرمانی که با مجاهدت جمعی از عالمان دینی و روشنفکران و روزنامه نگاران، و پس از کش و قوس های بسیار فراهم و در نهایت توسط مظفرالدین میرزا قاجار پادشاه وقت ایران ابلاغ شد. تشکیل مجلس و تدوین قانون اساسی نخستین ثمرات فرمان مشروطه بود و انتظار می رفت ایران با استفاده از فرصتی که این فرمان برایش رقم زده بود به زودی  در مسیر دموکراسی، توسعه و تعالی گام بگذارد، اما از همان آغاز، نهضت مشروطیت با برخی اشتباهات از مسیر خود منحرف شد و با بر سر کار آمدن محمد علی شاه قاجار و پس از او رضاخان و سلسله پهلوی موضوع مشروطیت کمرنگ شد و از محتوایی که برای آن تعریف شده بود فاصله گرفت. با وقوع انقلاب سال 57 بارقه های امید به خصوص در ذهن وجان روشنفکران و فرهیختگان جهیدن و بحث های بسیاری بر سر انقلاب مشروطیت در گرفت  و حتی برخی قرائت ها انقلاب مردم ایران را ادامه منطقی مشروطیت دانستند. اکنون که 40 سال از وقوع انقلاب  و بر سرکار آمدن جمهوری اسلامی ایران می گذرد، باز هم بحث مشروطیت تقزیبا به محاق رفته است و کمتر از آن ذکری به میان می آید. این در حالی است که ما برای ادامه راه و تحقق آرمان های عدالت خواهانه و اجرای دموکراسی، سخت به بازخوانی تاریخ مشروطه نیازمندیم تا با غربال آنچه که طی این یکصد و اندی سال بر کشور گذشته است خود و فرزندان مان بتوانیم در راه آینده ای موفق و عزتمند گام برداریم.