وی افزود: رشد قارچگونه سدها در استان گیلان آفت بزرگی است، زیرا کشاورزی را با کم آبی و مشکلات اقتصادی مواجه میکند و به این ترتیب کشاورزان را کم درآمدتر خواهیم دید، در مقابل آب بندانها به عنوان بهترین الگوهای مدیریتی آبی، متاسفانه به دانشگاه، مسکن مهر و یا بیمارستان تبدیل میشوند. این بی فکریها افزایش تغییر کاربری را در گیلان به همراه دارد.
علیرضا شعبان نژاد، رییس سازمان جهاد کشاورزی گیلان در گفتوگو با خبرنگار ایسنا معتقد است: تغییر کاربری در گیلان کاهش یافته است. براساس سرشماری گذشته، گیلان 238 هزار هکتار اراضی شالیزاری دارد. میزان دقیق اراضی کشاورزی گیلان مشخص نیست که پس از اعلام نهایی نتایج سرشماری عمومی کشاورزی 93 اطلاع رسانی خواهد شد.
وی افزود: تولید مکانیزه محصولات کشاورزی و پرهیز از تک محصولی شدن، درآمد کشاورزان را افزایش میدهد و این امر موجب کاهش رغبت کشاورزان به فروش شالیزارهایشان میشود.
به گزارش ایسنا و بنا به گزارش مرکز آمار ایران، نتایج نهایی و قطعی پس از بررسی تفصیلی فایل دادهها در نیمه نخست سال 94 ارائه خواهد شد. امید است نتایج این طرح ملی بتواند نقش محوری در نظام ملی آمارهای کشاورزی کشور و نیز برنامهریزیهای آتی بخش کشاورزی فراهم سازد.
طی سرشماری عمومی کشاورزی 1393، تعداد کل بهرهبرداران کشاورزی فهرست شده در کشور شامل تمام واحدهای تولید کشاورزی کوچک و بزرگ اعم از حقیقی و حقوقی، چهار میلیون و 43 هزار نفر گزارش شده است که در مقایسه با سرشماری عمومی کشاورزی سال 1382 حدود 6 درصد کاهش نشان میدهد. بهرغم این کاهش هنوز کشاورزی بهعنوان فعالیت اقتصادی اول در روستاهای کشور محسوب میشود و بیشترین سهم را در اشتغال روستایی به خود اختصاص میدهد.
طبق نتایج آمارگیری مستقل از نیروی کار نیز جمعیت شاغل در بخش کشاورزی کشور نزدیک به چهار میلیون نفر برآورد میشود که نوعی همخوانی و هماهنگی با نتایج این سرشماری دارد.
از بین چهار میلیون و 43 هزار بهرهبردار کشاورزی فهرست شده، اکثریت مطلق آنها یعنی چهار میلیون و 33 هزار بهرهبردار مربوط به اشخاص حقیقی یا همان کشاورزان، دهقانان و دامداران است که عمدتاً خردهمالک هستند.
مساحت اراضی کشاورزی کشور (شامل زراعت و آیش و باغ) بدون در نظر گرفتن جنگل، جنگلکاری و مرتعداری حدود 16.6 میلیون هکتار گزارش شده است که در مقایسه با سرشماری عمومی کشاورزی 1382، که 17.7 میلیون هکتار اعلام شده بود معادل 6.2 درصد کاهش را نشان میدهد.
از دلایل این کاهش میتوان به تغییرات مکرر رسمی و غیررسمی در کاربری اراضی از کشاورزی به غیرکشاورزی، موضوع کمآبی و عدم کشت زمین به مدت بیش از پنج سال اشاره کرد. با این حال مساحت باغات کشور از سال 82 تاکنون از حدود یک میلیون و 500 هزار هکتار به بیش از یک میلیون و 800 هزار هکتار رسیده است که رشد 25 درصدی را نشان میدهد، این در حالی است که طی مدت فوق با کاهش 9 درصدی مساحت اراضی زراعی برای کاشت محصولات سالانه مواجه هستیم. وسعت این اراضی از حدود 16 میلیون هکتار در سال 82 به 14.7 میلیون هکتار در سال 93 کاهش یافته است.