امیر عابدی
رئیس اتاق ایران و قزاقزستان
پیوستن ایران به عنوان نهمین عضو پیمان شانگهای فرصت‌های جدیدی برای ما ایجاد می‌کند تا بتوانیم سهم خود را در پیوند‌های اقتصادی منطقه‌ای و بین‌المللی بیشتر کنیم و توازن روابط خود را با دنیا ایجاد کنیم. اولین فرصت در حوزه ترانزیت و سرمایه گذاری در حوزه زیرساخت هاست و باید این فرصت را به درستی مدیریت کرد. باید در شرایطی قرار گیریم که بتوانیم براساس پروتکل‌ها و قرارداد‌ها و شرایط این پیمان حرکت کنیم و دولت ما تمام موارد را رعایت کند. اگرچه این تطبیق یکسالی طول می‌کشد، اما فرصت عضویت ما در شانگهای برای اعتماد منطقه‌ای و بین‌المللی بسیار حائز اهمیت است. ما پیش از این هم توانستیم به بهترین پیمان منطقه‌ای و تجارت آزاد با اوراسیا نزدیک شویم که به زودی تجارت آزاد بین ما و اعضای این پیمان اجرایی خواهد شد. هرچه بتوانیم پیمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی را توسعه دهیم خوب است که به راهبرد‌های ما نیز کمک خواهد کرد. البته که رقبا هم بیکار ننشسته‌اند و می‌خواهند عضو پیمان‌های اوراسیا و شانگهای شوند بنابراین نباید از فرصت‌ها غافل شویم. ایران از لحاظ ژئوپلتیک در چهارراه ترانزیتی کریدور شمال – جنوب و شرق- غرب قرار دارد که می‌تواند تاثیرگذاری زیادی داشته باشد. ما باید ساختار‌هایی در حوزه سیاست‌های تجاری و ارزی ایجاد کنیم که بتوانیم از فواید عضویت در پیمان‌ها استفاده کنیم. چین و هند به عنوان دو قطب قدرتمند این سازمان از این موضوع استفاده می‌کنند. البته یک کنسرسیوم مالی بین بانکی سازمان همکاری شانگهای تشکیل شده که سابقه ۱۶ ساله دارد و توسط سران حمایت می‌شود، اما نکته قابل توجه اینکه متاسفانه ۸۸ درصد تسویه حساب‌های تجارت جهانی با دلار آمریکاست. پلتفرم مشخصی درباره سرمایه گذاری مشترک بین اعضا مطرح شده که مکانیزم‌هایی دارد تا براساس آن بتوان پروژه‌های کشور‌های عضو را فاینانس کرد. به هر حال نهاد‌های مالی اعم از بانک‌ها و شرکت‌های تامین مالی و ... هم در این مجموعه وجود دارند و کار خوب و بزرگی خواهد بود. چون عضو پیمان شانگهای هم شده‌ایم این موضوع می‌تواند در فاینانس سرمایه گذاری و طرح‌های زیرساختی این بخش به ما کمک کند.
