نماینده پیشین ایران در اوپک

با توجه به روند رشد اقتصاد چین کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند، اقتصاد این کشور در سال‌های آینده رتبه نخست جهان را به خود اختصاص دهد و آمریکا را پشت سر بگذارد، طبیعتاً چین برای رسیدن به رتبه نخست قدرت اقتصاد جهانی نیاز به انرژی بیشتری دارد، از این رو ایران با تکیه بر ذخایر نفت و گاز خود می‌تواند شریک و تأمین‌کننده مطمئنی برای این کشور در طولانی‌مدت به‌شمار آید. از این رو مذاکرات و مراودات چین با کشور‌های صادرکننده نفت در جهان و تلاش این کشور برای ایجاد تنوع در تأمین منابع نفت و گاز وارداتی خود بسیار بالاست و ایران نیز به‌عنوان بزرگ‌ترین دارنده مجموع منابع نفت و گاز دنیا باید سهم قابل توجهی از بازار بزرگ انرژی بزرگ‌ترین اقتصاد جهان در سال‌های آتی داشته باشد.کشور چین در سال‌های اخیر در زمینه انرژی‌های تجدیدپذیر به ویژه انرژی خورشیدی بسیار فعال بوده است، به‌طوری که هم‌اکنون فناوری‌ها و زیرساخت‌های استفاده از انرژی خورشیدی را با قیمت‌های بسیار کمتر از قیمت کشور‌های اروپایی می‌توانیم از این کشور وارد کنیم. هم‌اکنون صنعت نفت ایران برای افزایش و حفظ تولید نفت و گاز خود نیاز مبرم به سرمایه‌گذاران خارجی دارد، از این رو یکی از راه‌های حل این چالش استفاده از توان مالی شرکت‌های بزرگ نفت و گاز چینی است. استفاده از ارزی به جز دلار به‌ویژه ارز‌های ملی که مشکلات تحریمی را به همراه ندارد، می‌تواند در توسعه روابط مالی میان دو کشور مهم باشد. البته دو کشور تجربه همکاری اقتصادی با ارز‌های دیگر به جز دلار را داشته‌اند. توسعه باید همه‌جانبه باشد، از این رو روابط ایران و چین نباید منحصراً در حوزه اقتصادی خلاصه شود. همکاری در زمینه ژئوپلیتیک، راهبردی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و دیگر حوزه‌ها باید تقویت شود.