خبرگزاری فارس مازندران ـ سرویس اجتماعی| بازی لازمه دوره کودکی است و ممکن است کودک را از خود محوری برهاند، زندگی اجتماعی را به او بیاموزد و مفری برای فراموشی شکستها و ناکامیهای روزانه باشد یا اینکه به دلیل انتخاب نادرست ابزار بازی آسیبرسان باشد.
توجه به اهمیت بازی در رشد همه جانبه کودک و تاثیرگذاری آن روی جنبههای مختلف جسمی، روانی و اجتماعی، پدران و مادران و تمام افرادی که با کودک و نوجوان سر و کار دارند را وا میدارد تا در تهیه و تدارک شرایط مناسب برای بازی کودکان تلاش گستردهای داشته باشند.
با توجه به این که بیشترین تاثیرپذیری کودکان از محیط در دوران کودکی است و این دوره به شکلدهی شخصیت آینده کودک نقش بنیادی دارد لزوماً توجه به بازی کودکان در جهت کمک به آنان باید در اولویت اقدامات والدین باشد و در این راه از آشنایی با مراحل رشد و نمو کودک گرفته تا تهیه وسایل و لوازم بازی و مهمتر از آن ارتباط مداوم و مستمر با کودکان امری ضروری است.
*بازی مفری برای فراموشی شکستهای روزانه
بازی ممکن است آموزش دهنده مفاهیم اساسی به کودک باشد، بازی ممکن است کودک را از خودمحوری برهاند، زندگی اجتماعی را به او بیاموزد و مفری برای فراموشی شکستها و ناکامیهای روزانه باشد
معصومه حدیدی کارشناس روانشناسی و مددکار اجتماعی در این ارتباط میگوید: مفاهیمی که در بازی کودکان نهفته است بسیار فراتر از مفهوم واژههایی چون تفریح و سرگرمیاند. بازی ممکن است آموزش دهنده مفاهیم اساسی به کودک باشد، بازی ممکن است کودک را از خودمحوری برهاند، زندگی اجتماعی را به او بیاموزد و مفری برای فراموشی شکستها و ناکامیهای روزانه باشد، از این رو است که امروزه از بازی هم چون روش درمانی استفاده میکنند.
*برخورد سیاستمدارانه خانوادهها
وی با بیان اینکه از طریق بازی، میتوان کودکان مضطرب، پرخاشگر، خجالتی، عاطفی، مایوس، افسرده و بیشفعال، بدبین، ترسو،... را شناخت و به کمک بازی به روان درمانی آنان پرداخت، خاطرنشان می کند: از آنجایی که اولین و مهمترین واحد اجتماعی که هر نوزاد پس از تولد در آن پا میگذارد و با آن آشنا میشود خانواده است پس خانواده و بهطور کلی روابط والدین و فرزند در شکلگیری شخصیت هر فرد، بسیار مهم است،کودک در خانواده چگونگی روابط با بزرگترها، کوچکترها، روابط اجتماعی، طریقه برخورد با مسائل و مشکلات، احترام، عطوفت، خشونت و پرخاشگری را میآموزد، پس جا دارد که والدین نیز مانند سیاستمداران از تاثیر بالقوه بازیهای رایانهای بر روابطشان، با فرزندشان ابراز نگرانی کنند.
*خشونت حرف اصلی بازیهای یارانهای
بازیهای رایانهای و سایر شکلهای سرگرمی الکترونیک اغلب جایگزین فعالیت اجتماعی با پدر و مادر و خانواده میشود و در خانه از آن به عنوان وسیلهای برای ساکت نگه داشتن بچهها استفاده میشود
کارشناس روانشناسی و مددکار اجتماعی کلانتری ۱۱ تنکابن با اشاره به اینکه بازیهای رایانهای و سایر شکلهای سرگرمی الکترونیک اغلب جایگزین فعالیت اجتماعی با پدر و مادر و خانواده میشود و در خانه از آن به عنوان وسیلهای برای ساکت نگه داشتن بچهها استفاده میشود، بیان میکند: در بیشتر بازیهای رایانهای خشونت حرف اصلی را میزند، نابود کردن، از کار انداختن غیرجاندار، تخریب اموال، بالا بردن صدا با هدف ترساندن، درگیری تن به تن با هدف آسیب رساندن فیزیکی، گرفتن حیات موجود زنده از نمونههای مشاهده شده در بازیهای رایانهای است.
*القای اهداف سیاسی
حدیدی میگوید: به طور کلی شرکتهای بازی سازی به دلایل جذابیت در جهت اهداف سودگرایانه، القا حس قدرت هرچند کاذب به بازیکنان، شبیهسازی محیطهای جنگی جهت تخلیه هیجانات روحی و القای اهداف سیاسی بازیهای خشن طراحی میکنند.
به طور کلی بازیهای خشونتآمیز تاثیرات همذات پنداری و در نتیجه آموزش و تعلیم و تربیت در جهت منافع شرکتهای تولیدکننده بازی، تظاهر در رفتارهای خودآگاه و ناخودآگاه و ویرانسازی دنیای کودکانه را بر کودکان دارد
وی با بیان اینکه به طور کلی بازیهای خشونتآمیز تاثیرات همذات پنداری و در نتیجه آموزش و تعلیم و تربیت در جهت منافع شرکتهای تولیدکننده بازی، تظاهر در رفتارهای خودآگاه و ناخودآگاه و ویرانسازی دنیای کودکانه را بر کودکان دارد، افزود: والدین در مورد بازیهای ویدئویی بیش از حد خشونتآمیز مواردی را لازم است بدانند، تحقیق در مورد بازی قبل از خرید آن، افزایش سواد رسانهای والدین و کودکان، بازی کردن همراه با فرزند، استفاده از رسانه جایگزین مطمئن برای کودکان و نوجوانان، اولویت دادن به تفریحات واقعی به جای بازیهای مجازی و خشن، چرایی علاقمندی کودکان به بازیهای خشن، قدرت کاذب ماورایی، آموزش همراه با تشویق خشونت، انجام کارهای غیرممکن در دنیای واقعی و در آخر محبوبیت روز افزون بازیهای رایانهای و ویدیوئی،به ویژه در میان کودکان و نوجوانان، اثرهای زیانبار را به دنبال داشته است.
*ماهیت اعتیادآور بازیهای رایانهای
پرداختن بیش از اندازه به بازی، از تماسهای اجتماعی کودکان میکاهد و به تضعیف عملکرد آنان در مدرسه میانجامد.
این کارشناس روانشناسی با اشاره به اینکه موضوعهای خشونت آمیز و ماهیت تعاملی بسیاری از این بازیها، زمینهساز این باور شده که خشونت این گونه بازیها، بیشتر از خشونت برنامههای تلویزیونی، بر رفتارهای ضداجتماعی کودکان اثر میگذارد، بیان میکند: به باور برخی از صاحب نظران، این بازیها ماهیتی اعتیادآور دارد و پرداختن بیش از اندازه به بازی، از تماسهای اجتماعی کودکان میکاهد و به تضعیف عملکرد آنان در مدرسه میانجامد.
انتهای پیام/۸۶۰۴۱/ج