مینا ابراهیمی بسابی
جامعه شناس
امروزه برای افزایش سطح رفاه در جامعه همه جا پای پول در میان است و اوضاع و احوال اقتصادی بخش بزرگی از مردم جامعه حال خوشی ندارد.
متاسفانه روز به روز از قدرت خرید مردم کاسته می شود و برای تامین مایحتاج اساسی زندگی خویش به زحمت و نگرانی افتاده اند تا جایی که برای گریز از این وضعیت ناخوشایند و تامین معاش درچرخه زندگی بیش از گذشته کار و تقلا می کنند اما سعی و تلاش مضاعف، ضعیف تر و ناتوان تر از آن است که بتواند آنان را به داشتن سهم کوچکی از کیک اقتصاد امیدوار کرده و از شرایط وخیم فشار ناشی از هزینه ها نجات دهد.
موج سواری تورم به عنوان پدیده ای آشنا و تجربه ای تکراری در زندگی روزمره افراد به ویژه جوانان با جیب های خالی ، آنان را با احساس نا امنی ، ناامیدی ، بی ثباتی رو به رو و انگیزه و برنامه ریزی برای آینده را از آنان گرفته و آینده شغلی انان را در هاله ای از ابهام قرار داده است . در این میان بسیاری از افراد جامعه تلاش می کنند با صرف نظر از هزینه های غیر ضروری با این وضعیت کنار آمده و با قناعت بیشتر در موج نوسان شدید قیمت ها به زندگی خویش ادامه می دهند و سفره هایشان را کوچکتر می کنند.
این موج فزاینده تورم اما برای قشر دلال و واسطه گر و سودجو چونان خوانی از نعمت بو فرصت بوده و با سودجویی و سوداگری و سرمایه گذاری های کاذب و غیر مولد (خرید زمین . دلار و .....) یا با دسترسی به رانت و دامن زدن به تورم انتظاری در بازار بیشترین سود و کمترین میزان آسیب را از افزایش قیمت ها متحمل شده اند . ماحصل سوداگری این افراد سبب می شود گروهی از مردم پا به پای تورم انتظاری و روانی بدون توجه به گران یا ارزان بودن کالاها و هشدارهای مسئولان صرفا به دلیل ترس و نگرانی حاصل از افزایش قیمت ها در اینده به احتکار و انبار سازی بپردازند و با همین حرکت اختلاف بین قیمت تولید و مصرف را بیشتر کرده و به صورت مستقیم بر سیرصعودی تورم درجامعه تاثیر بگذارند. هرچند سالهاست که سایه تورم و گرانی بر زندگی مردم سایه افکنده وافراد عادات و رفتارهای اقتصادی خود را بر اساس آن شکل داده اند اما این بار تب تورم سفره ها را کوچک و کوچکتر کرده و آمارها و شواهد حاکی از ان است که روز به روز بر عدد درصد مردم زیر خط فقر افزوده می شود.
تورم این روزها سبب بروز مشکلات معیشتی برای اقشار مختلف آسیب پذیر و مزدبگیران شاغل و بازنشسته ای شده که در سبد کالاهای مصرفی خود هر روز چیزی را خط می زنند. وتنها چشم امیدشان به حمایت های قانونی دولتمردان جهت ترمیم حقوق و دستمزد و برنامه های اتی متولیان اقتصادی می باشد.
به نظر می رسد برای مقابله با سیر صعودی تورم این روزها باید دولتمردان تصمیم های عاجل و عملیاتی را به صورت ضربتی اجرا کنند تا دولت سیزدهم بتواند به مهمترین شعار و دستور کار خود که حل مشکلات اقتصادی و معیشتی است جامه عامل بپوشاند.
بی شک دولتمردان می دانند برای اینکه وعده هایشان در این زمینه محقق شود باید از اتاق ها و پشت میزهای خود بیرون بیایند و نتایج برنامه ها و بخشنامه های خود را به صورت میدانی دیده و تجربه کنند.
مدیریت اقتصاد این روزها به مدیریت میدانی بیشتر نیازمند است تا تئوری پردازی و در کنار برنامه های بلند مدت باید جایی برای برنامه های ضربتی نیز وجود داشته باشد تا چرخه تورم کمر قشرهای آسیب پذیر را خم نکند.
توسعه بازار و بهبود فضای کسب و کار، ایجاد فضای رقابتی، به روز رسانی دستمزدها و بسته های حمایتی و یارانه ای معیشتی در کنار تثبیت قیمت ها می تواند اولیوت نخست دولتمردان در سال دوم فعالیتشان باشد.
اکنون که بزرگترین و موثرترین چالش اقتصاد در زندگی ما افزایش نرخ تورم و کاهش قدرت خرید مردم است لذا درزمین بازی اقتصاد نیازمند اهتمام جدی بررسی مشکلات و بازنگری در سیاست گذاری های اجرایی و موانع زدایی عملیاتی و به دور از کاغذبازی هستیم تا با بهره گیری از تدابیر مناسب و استفاده از تجربیات موفق بتوان به موج تورمی و ابر تورمی در جامعه لگام زد و آن را مهار کرد.
