کورش شرفشاهی
روزنامه نگار
از آنجا که مشکلات در بخش های مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، ورزشی و... به مرور زمان ایجاد می شود و هرگز یکباره اتفاق نمی افتد، مدیریت و نظارت بر آن نیز می بایست به مرور زمان اتفاق بیفتد، مساله مهمی که در مدیریت کشور ما مغفول مانده و فراموش شده است. یکی از بخشهایی که مدتهاست به چالش جدی برای کشور تبدیل شده، بازار سرمایه است. از روزی که روند صعودی شاخص در بازار سرمایه آغاز شد، تا هنگامی که شاخص وارد کانال دو میلیون و ۱۰۰هزار واحدی شد، نگاه های متفاوتی به این رشد صورت میگرفت. عدهای بورس را فرصتی برای جذب و هدایت نقدینگی از بازارهای دیگر همچون دلار، سکه، خودرو، مسکن و... می دانستند و تاکید داشتند که باید با هر وسیله ای به فکر مدیریت نقدینگی کلانی باشیم که در بازار سرگردان است، نقدینگی که هر از چند گاهی بخشی از اقتصاد را متلاطم می کند. تجربه نشان داده اقتصاد دستور پذیر نیست. اگر قرار بود مردم با هورا کشیدن های رئیس جمهور یا وزیر اقتصاد، نقدینگی خود را به بورس هدایت کنند، می بایست همان موقع که رئیس جمهور از مردم می خواست سمت بازارهای دلار هجوم نبرند و در آنجا سرمایهگذاری نکنند و هشدار ورشکستگی داده بود، مردم به آن عمل می کردند، در صورتی که دیدیم در تمام این مدت، مردم بر خلاف درخواست های رییس جمهور یا وزیر اقتصاد و رییس بانک مرکزی، به سوی دیگری گام برداشتند و با خرید در بازارها، بحران سازی کردند. اما یک باره صحن علنی مجلس به تریبونی تبدیل شد که هر کس در قالب تذکر یا نطق های آتشین با تخریب دولت، فضا را بیشتر هیجانی می کرد. اشکال در این بود که تمامی اظهارات نمایندگان از باب انتقاد و تخریب بود. سوال از همین نمایندگان این است که در تمام مدتی که بورس روند رو به رشدی را طی می کرد، چرا نمایندهای از ابزار نظارت مجلس استفاده نکرد و با تذکر و نطق هشدار بدهد، در مدت رونق بورس، هیچ وزیری به مجلس فراخوانده نشد و بحث استیضاح وزیر به خاطر رونق بازار بورس مطرح نمیشد. تمامی نمایندگانی که امروز لب به انتقاد گشوده و کشور را به چالش میکشند، در زمان رونق بورس سکوت کرده بودند و حتی بسیاری از آنان از بورس به عنوان ظرفیتی تاثیرگذار یاد می کردند که می بایست مورد استفاده قرار گیرد. اگر امروز شاهد زیان فعالان بورس هستیم، باید به دنبال بررسی دلایل در گذشته و ارائه راهکار برای امروز باشیم. این نطق ها دردی از مردم زیاندیده دوا نمیکند، بلکه مردم انتظار داشتند مجلس در هر زمان و به موقع وارد عرصه شود. قرار نیست اکنون که کار از کار گذشته و شاخص از دومیلیون و ۱۰۰ هزار واحدی به یک میلیون و۱۰۰ هزار واحدی سقوط کرده فقط انتقاد کنیم. واقعیت این است که آنچه امروز مجلس یازدهم انجام میدهد نوشدارویی دیرهنگام است زیرا نمی تواند سکوت و بی تفاوتی در زمان رشد روزافزون و حبابی بورس را جبران کند.
