در شورای مرکزی کانون کارگردانان سینما نیز بر اساس این استدلال که ما به عنوان نمایندگان صنف موظف به حفظ ارتباط با نهادهای دولتی مسئول سینمای کشور جهت حل و فصل مسائل و مشکلات مختلف اعضای‌مان هستیم، بهتر دیده شد که چندتن از اعضا صرفا برحسب تمایل خودشان در این جلسه حاضر شوند.
بی‌تردید من و سایر همکاران حاضر در این جلسه (قدرت‌الله صلح‌میرزایی، محمدرضا عرب و وحید موسائیان)، ترجیح‌مان حضور محسن امیریوسفی، رئیس کانون و سخنرانی ایشان به عنوان نماینده این تشکل صنفی بود تا اشخاص دیگری که ارتباط چندان موثری هم با این تشکل ندارند و لاجرم دور از مسائل مبتلابه صنف هستند، ولی اشتغال امیریوسفی به امر تدارکات فیلمی که در دست ساخت دارد و در آستانه کلیدخوردن است، فرصت شنیده شدن بسیاری از حقایق درباره سینمای این روزهای ایران و شرایط دشوار اکثر کارگردانان این سینما را از زبان ایشان، از ما و دیگر حاضران جلسه گرفت.
معمولا در این‌گونه مجالس، حرف‌های کلیدی و ضروری، به خوبی گفته می‌شوند و توسط مسئولان هم ظاهرا به خوبی شنیده و گاه یادداشت هم می‌شوند، ولی تجربه این سال‌های ما ثابت کرده که بسیاری از این حرف‌های خوب یا به دلایل مختلف به مرحله اجرا نمی‌رسند و یا اجرا نمی‌شوند آن‌چه باید بشوند.
با این همه، ما اعضای شورای مرکزی و دیگر اعضای انجمن صنفی کارفرمایی کارگردانان سینما و البته اعضای صنوف دیگر خانه سینما، امیدواریم که حتی اگر مثلا یک مورد بیان شده توسط سینمایی‌های حاضر، مثلا پیشنهاد به‌جا و باارزش سیدضیاء هاشمی در مورد تغییر وضعیت و شرایط فعلی ساترا به نفع اهالی سینما به نتیجه برسد، حضور ما در این مجلس افطاری بی ثمر نبوده است.
* عضو شورای مرکزی کانون کارگردانان سینمای ایران
۵۷۵۷
