دومین جلسه دادگاه رسیدگی به پرونده متعرضین به سفارت عربستان به صورت علنی در شعبه ۱۰۶۰ مجتمع قضایی کارکنان دولت به ریاست قاضی فرشید دهقانی برگزار شد. این پرونده 21 متهم داشت که یک نفر غایب و یک نفر هم طلبه بود که پرونده‌اش به دادگاه ویژه روحانیت ارسال شد.
به گزارش ایسنا در ابتدای این جلسه مصطفی شعبانی وکیل مدافع یکی از متهمان که موکلش روز گذشته دفاعیات خود را بیان کرده بود، در دفاع از موکلش گفت: حرکت‌های خودجوش باید از کجا مجوز بگیرد؟ این‌گونه حرکت های خودجوش در کشور ما عرف شده است. این افراد سینه چاک انقلاب و اسلام اند. سران مملکت ما گفته‌اند که حکومت عربستان، حکومتی کودکانه است. هم‌چنین جلوی دفتر رئیس قوه قضاییه بارها تجمع صورت می گیرد که این گونه حرکت ها مجوزی نمی گیرند و ما قانونی نداریم که حرکت های خودجوش باید مجوز بگیرند.
شعبانی ادامه داد: در بحث اتهام دیگر موکلم که مشارکت در تخریب عمدی اموال سفارت عربستان است، باید یادآور شوم که طبق قانون آیین دادرسی کیفری، خسارت نیاز به شاکی خصوصی دارد. عربستان به عنوان صاحب مال نیامده بگوید که اموال من برده شده است و هیچ شکایتی را مطرح نکرده است .
در ادامه متهم دیگر گفت: کانالی که من این خبر را در آن دیدم حدود 40 هزار نفر عضو داشت و به همین دلیل فکر کردم که تجمع قانونی است و از غیرقانونی بودن آن اطلاعی نداشتم. قاضی از متهم پرسید : چه کسی پرچم سفارت عربستان را پایین آورد؟متهم گفت: نمی‌دانم. برادران عزیز ما را ترغیب می‌کردند که به جلو برویم و لفظ بی‌غیرت را به کار می‌بردند. ما از آمریکا بگذریم از آل سعود نمی‌گذریم.
متهم بعدی در دفاع از خود گفت: از طریق اینستاگرام و برخی رفقایم خبر تجمع را دیدم. ذهنیت من از فضای تجمع این بود که قرار است فقط یک تجمع صورت گیرد و تخریبی در کار نیست. تا نزدیکی‌های سفارت هم رفتم و حتی هیچ نیروی پلیسی دستم را نمی‌گرفت که جلو نرو. تربیت خانوادگی هم ایجاب می‌کرد که اموال سفارت ، بیت‌المال است و نباید به آن دست زد.
قاضی دهقانی پرسید: در مورد تهیه مواد آتش‌زا چه دفاعی داری؟متهم گفت:من چند نفر از افراد را دیدم که مقداری مواد آتش‌زا به سمت سفارت پرتاب می‌کردند. قاضی دهقانی خطاب به متهم گفت: شما گفته‌اید که یک شیشه بنزین به صورت شخصی آورده و چند شیشه را هم شما پر مواد و آماده کردید. چه دفاعی داری؟متهم گفت: به هیچ عنوان اظهاراتم را قبول ندارم و کمک هم نکردم.
قاضی مجددا به متهم گفت: شما بارها اقرار کرده‌اید که در ساخت مواد آتش زا همکاری داشتید.متهم گفت:اظهارات صورت گرفته تحت فشار بود. من در جریان ساخت کوکتل نبودم. پلیس به راحتی می‌توانست با دو باتوم زدن جمعیت را متفرق کند ولی این کار را نکرد. وظیفه پلیس پیشگیری از ارتکاب جرم است. این کار را نکرد.
متهم دیگر گفت: در شبکه‌های اجتماعی از خبر تجمع اطلاع یافتم. قصد تخریب نداشتم و فقط نظاره‌گر بودم. شعارهای حیدر حیدر در تجمع داده می‌شد. من کنار دیوار ایستاده بودم. ماشین شخصی رد شد و دو نفر که از پشت سرم رد شدند من را بردند و من در آنجا فکر کردم که مرا دزدیدند و آدم‌ربایی صورت گرفته است. حداقل مجازات را برایم در نظر بگیرید؛ زیرا خانواده ضعیفی دارم.
متهم دیگر این پرونده گفت: منزل‌مان نزدیک آنجا بود. من فقط تماشاچی بودم. قاضی از او پرسید: شما اسامی تمام گروه‌ها را می‌دانی و دقیق هم عنوان کرده‌ای؟متهم پاسخ داد: 40 روز در زندان بودم. اسم بردند. در نمازخانه بودیم. از کل افراد هم محلی‌مان فقط دو نفر در این 21 نفر بودند. حزب‌اللهی هم نیستم. من آنجا رفتم در حالی که نباید می‌رفتم. من دیگر اگر بفهمم یک جا باد می‌وزد نمی‌روم چه برسد به طوفان.
متهم دیگری گفت: ما قربانی شدیم. اگر کشور قربانی می‌خواهد من حاضرم. من از طریق دوستان‌مان در آپارات تجمع کنسولگری در مشهد را دیدم و شنیدم که چنین تجمعی در تهران است و اگر می‌دانستم که تجمع غیرقانونی است شرکت نمی‌کردم. روز تجمع به محض آتش‌سوزی در سفارت من رفتم در اولین اتاق و دو تا زونکن از اتاق برداشتم و حتی از بازپرس پرسیدم که مدارک به دردتان خورد؟ من آن زونکن ها را به فردی دادم تا بیاورد و او را در بین راه دستگیر کردند و اسم مرا گفت و به من نسبت دادند که جاسوس اسرائیل هستی. آقای قاضی من زندان بروم می‌میرم. مشکلات جسمی و بیماری دارم. حاضرم تبعید شوم ولی زندان نروم. خواهشا از مجازات های جایگزین برای من استفاده کنید.
متهم 20 ساله دیگر پرونده پس از تفهیم اتهام از سوی قاضی دهقانی در دفاع از خود گفت: از طریق تلگرام متوجه تجمع شدم. من در تجمع شعار دادم و دو تا کوکتل هم پرتاب کردم که یکی لیز خورد و دیگری هم عمل نکرد. پلیس در این تجمع کم‌کاری کرد.
