کورش شرفشاهی
مدتهاست که اخلاق، حلقه گمشده عرصههاي گوناگون اقتصاد، سياست، فرهنگ، ورزش و... است. البته نبايد گمان کنيم که بي اخلاقي و رواج بازار تهمت و افترا تنها در کشور ما به چشم ميخورد، بلکه بي اخلاقي معضلي جهاني است که همگان را آزار ميدهد. اما جالب توجه است که در اولين روزهاي کاري آغاز سال نو، رييس جمهور در ديدار نوروزي خود بر رعايت اخلاق به ويژه در آستانه انتخابات تاکيد ميکند و نسبت به عواقب بي اخلاقي هشدار ميدهد. از سوي ديگر دادستان کل کشور نيز نسبت به رواج بي اخلاقيها ابراز نگراني ميکند و رييس قوه قضاييه نيز در جلسه مسوولان عالي دستگاه قضايي تاکيد دارد که نبايد نسبت به بي اخلاقيها چشم پوشي کرد. اما به راستي چه خبر شده که نگراني از بي اخلاقي تا بدين اندازه زياد شده است؟ اگر به توهينها، اتهامات، افتراها، موضع گيريها و آنچه در فضاي مجازي، سخنرانيها و مراسم رخ ميدهد، توجه کنيم، پي ميبريم که چه بلاهايي به روز مسوولان و کشورمان آمده است. برخيها در قالب بي اخلاقي به تسويه حسابهاي سياسي ميپردازند. عده ديگري عقده گشايي ميکنند. برخي ديگر به تضعيف رقيب ميپردازند تا خود را موجه نشان دهند. عده ديگري فرار رو به جلو ميکنند و براي آنکه مانع هجمه عليه خودشان بشوند، ديگران را تهديد ميکنند. خلاصه اينکه بي اخلاقي به هر بهانه اي اتفاق ميافتد و لزوم برخورد با اين بي اخلاقيها جدي است.
نکته مهميکه لازم است انگيزه مقابله با بي اخلاقيها بشود، اظهارات و سخنرانيهايي است که اصول کلي نظام را هدف قرار ميدهد. اينکه يک باره فردي به خوزستان ميرود و آنچنان سخنراني ميکند که عقده گشايي همراه با زير سوال بردن نظام و قانون اساسي را در اذهان تداعي ميکند، يکي از مهمترين موارد بي اخلاقيهاست. مهمتر اينکه وقتي به اين افراد تذکر ميدهند که يا به اشتباه خود اعتراف و عذرخواهي کند يا ادبياتي را که به کار برده، اصلاح کند، اما هيچ عکس العملي از سوي اين فرد مشاهده نميشنود، جاي تعجب و البته سوال دارد.
البته از اين موارد را در گذشته نيز شاهد بودهايم اما نکته مهم آن است که اگر افرادي بي اخلاقي را ادامه ميدهند و هيچ توجهي به تذکرات نميکنند و دستگاههاي مسوول نيز با اين افراد برخورد نميکنند، بهتر است خطوط قرمز نظام را رعايت کنند و بهانه به دست مخالفان نظام اسلاميندهند