اصغر نعمتي
یکی از اصول مهمی که در اقتصاد مقاومتی لازم است مورد توجه قرار گیرد، کاهش وابستگی به کشورهای دیگر در تامین نیازمندی های کشور است. البته اینکه از قطع ارتباط با کشورهای دیگر سخن بگوییم قطعا نه پسندیده است و نه امکانپذیر و مقام معظم رهبری نیز به عنوان طراح اصلی ایده اقتصاد مقاومتی بارها تاکید کرده اند که اقتصاد مقاومتی به معنای انزوا و دوری نیست. وقتی سخن از اقتصاد مقاومتی مطرح می شود بدین معناست که نیازهای خود را به خارج از کشور به حداقل کاهش داده و این نیازها را از حد وابستگی، به وضعیت تعامل تغییر دهیم، بدین صورت که در قبال تامین برخی نیازهای خود از طرف کشورهای دیگر، بخشی از نیازهای آنها را نیز تامین کنیم. طبیعتا تامین نیازها درجاتی دارد. متاسفانه در کشورمان در مقاطعی شاهد افزایش مصرف گرایی و ازدیاد واردات کالاها و اجناس لوکس خارجی بوده ایم که نقشی در زندگی عامه مردم ندارد و صرفا برای قشر خاصی از جامعه کاربرد دارد. وقتی اعلام می شود که بیشترین سفارش خودروهای پورشه در خاورمیانه مربوط به ایران بوده، این امر نشان می دهد تا چه میزان شاهد واردات اقلامی مصرفی و لوکس برای قشر محدودی از جامعه به داخل کشور هستیم. این امر اندک اندک به سایر شوون جامعه نیز تسری یافته و شاهد واردات اجناس و کالاهایی به کشور هستیم که مشابه آن را می توان در داخل تولید کرد اما به دلایلی پیدا و پنهان، این کالاها از خارج تامین می شود. از لوازم منزل گرفته تا لوازم خودرو و حتی لوازم آرایشی بهداشتی و اسباب بازیهای کودکان. به این اقلام می توان واردات چادر مشکی، مهر و تسبیح و جانماز از چین را هم اضافه کرد که برای کشوری مسلمان مثل ایران بسیار ناگوار است. کاهش وابستگی به کشورهای دیگر صرفا در شعار امکانپذیر نیست بلکه در عمل نیز لازم است شاهد برداشته شدن گامهایی در جهت کاهش این وابستگیها و قطع واردات کالاهای غیر ضروری یا لااقل محدود ساختن آنها باشیم .مهمترین گام عملی در این مسیر، تقویت تولید ملی است. تا زمانی که تولید ملی ما تقویت نشود طبیعی است که برای رفع برخی نیازها به واردات روی می آوریم، نیازهایی که البته بعضا مانند برخی نمونه هایی که ذکر شد چندان ضروری هم نیست. اما اگر به وضعیت فعلی کشور بنگریم، می بینیم که برخی برندهای مهم و باسابقه در کشور ما که زمانی از بزرگترین تولیدکنندگان کشور بودند در وضعیت چندان خوبی به سر نمی برند و به خاطر برخی مشکلات تولید و سیاستگذاریهای نادرست، دچار چالشهای فراوانی شده اند. بسیاری از ایرانیان با برندهای معروفی همچون آردل که زمانی بزرگترین تولیدکننده اجاق گاز در ایران بود و هم اکنون تنها اسمی از آن به یادگار مانده است، یا برندهایی همچون ارج، آزمایش، نساجی مازندران و .... که فعالیت آنها بسیار محدود شده و زیر سایه واردات رنگ باخته آشنا هستند. همه جا سخن بر سر این است که ؛ ایرانی، کالای ایرانی بخر، در حالیکه اگر کیفیت تولیدات داخلی به حد مطلوب باشد و مردم بتوانند به کالاهای ایرانی اطمینان کنند قطعا به سراغ کالاهای خارجی نخواهند رفت. آنچه تمایل به استفاده از کالاهای خارجی را در کشور ما افزایش داده، اطمینان از کیفیت آن است درحالیکه کالاهای تولیدی داخل کشورمان نیز زمانی از کیفیت مناسبی برخوردار بود بطوریکه ایرانیان دهها سال بدون هیچ مشکلی از برندهایی همچون ارج و آزمایش و آردل و .... در منازل خود استفاده کرده اند و خاطره خوبی از آنها دارند. اگر به ضروریات اقتصاد مقاومتی پایبند هستیم و اگر تمایل داریم وابستگی ما به کشورهای خارجی کاهش یابد چاره ای جز تقویت تولید ملی و حمایت از تولیدکنندگان کشورمان نداریم. تولیدکنندگان داخلی طی سالهای اخیر با موانع و مشکلات فراوانی مواجه شده اند که عرصه را برای ادامه فعالیت آنها تنگ کرده بطوریکه برخی از آنها عطای تولید را به لقایش بخشیده اند و برخی نیز صرفا توانسته اند چراغ کارخانه خود را به امید روزهای بهتر روشن نگه دارند. برای تغییر این وضعیت نیازمند ریشه یابی مشکلات تولیدکنندگان داخلی و رفع این مشکلات هستیم. اگر می خواهیم تولید ملی تقویت شود، ابتدا باید تولیدکنندگان را تقویت کنیم تا برندهای مشهوری خلق کنند یا برندهای خود را به روزهای اوج بازگردانند تا مردم بتوانند به آنها اعتماد کنند و این کار با شعار، امکانپذیر نیست. زمانی به یک اقتصاد مقاومتی پایدار دست خواهیم یافت که مردم با تمایل کامل – و نه صرفا در شرایط اجبار – به تولیدات ملی گرایش پیدا کنند.
آخرین اخبار