روزنامه تجارت- حسین خدنگ؛ عکسهایی وحشتناک از دو شکارچی که دستهای خون آلوده شان را
انداخته بودند دور گردن یک پلنگ و رو به دوبین لبخند می زدند. پلنگ انگار
زل زده بود به من و فکر می کردم هنوز از جای زخم گلوله ای که جمجمه اش را
سوراخ کرده بود خون فواره می زد و توی عکس لابه لای صخره ها و سنگ ها گم می
شد.
همه چیز از آن چند قطعه عکس شروع شد که به سرعت در شبکه های
اجتماعی و رسانه های جمعی منتشر شدند و موجی از اعتراض و اعلام انزجار را
به راه انداختند تا تنها به فاصله چند روز از انتشار عکس ها خبر دستگیری
شکارچیان در رسانه ها منتشر شود. شکارچیانی که با هدف فروش پوست اش به
شکار پلنگ دست زده بودند و بنا به اعترافشان تنها دو تن از چند هزار شکارچی
غیرمجازی هستند که در جستجوی آهو و پلنگ و خرس های ایرانی دشت ها و کوه
های ایران را زیر پا می گذارند تا سفارش مشتریان ویژه خود را به موقع تحویل
دهند. مشتریانی که منتظرند تا پوست پلنگ و آهو و خرس و قوچ ایرانی زینت
دیوارها و دکور سرسراهایشان شود یا در قالب یک پالتوپوست یا کلاه و دستکش و
کیف جزیی از پوشش خاصشان باشد. مشتریانی که در جستجوی پوست حیوانات مورد
علاقه شان حاضرند هر مبلغی بپردازند. پوست هایی که در آشفته بازار فروشگاه
های اینترنتی قیمتهای مختلف و کیفیت هایی متفاوت دارند. برای درک بهتر این
موضوع فقط کافیست سری به سایت های فروش آنلاین بزنید تا این قیمتها را
ببینید: پالتو پوست روباه سلطنتی 1 میلیون و 500 هزار تومان، پالتوی پوست
گرگ 380 هزار تومان، پالتو پوست خرگوش 375 هزار تومان،کلاه پوست روباه 75
هزار تومان، دم روباه 65 هزار تومان،پوست روباه 220 هزار تومان، پوست گوزن
125 هزار تومان و پوست کانگورو 115 هزار تومان کیف سمور 68هزار تومان، پالتو سمور 300هزار تومان و پالتو روباه 1میلیون و 600هزار تومان!
در
یکی از شبکههای اجتماعی هم فروشگاهی به عنوان اولین مرکز طراحی و تولید
محصولات از پوست مار و کروکودیل و پوستهای خاص، قیمتهایی ویژهای برای
محصولات ویژه اش در نظر گرفته است؛ فلش مموری با روکش پوست شتر مرغ 70 هزار
تومان، گارد آیفون تهیه شده از پوست مار پیتون 130 هزار تومان، فلش مموری
با روکش پوست خرگوش 50هزار تومان، روکش گوشی تلفن همراه از پوست مار کبری
250هزار تومان، کیف از پوست ایگوانا 450هزار تومان، گردنبند دندان گرگ
60هزار تومان، فلش مموری با روکش از پوست تمساح 80 هزار تومان!
قیمت
انواع پوست در بازار بسیار متفاوت است. در واقع قیمت مقطوع برای هیچ کدام
از این پوستها در نظر گرفته نمیشود. غیرقانونی بودن این تجارت و اینکه
بسیاری از شکارچیان با توجه به نیازشان روی پوستها قیمت میگذارند، عامل
این تغییر و تفاوت قیمت هاست.قیمت پوست معمولا کمی بیش از جریمه آن در نظر
گرفته میشود و براساس آخرین جریمهای که برای شکار از سوی سازمان محیط
زیست اعلام شده است، جریمه شکار پلنگ، خرس قهوه ای،کفتار، گرگ، کاراکال و
سیاهگوش 5میلیون تومان، آهو 2میلیون تومان، روباه 3میلیون تومان و خرس
سیاه 6میلیون تومان است. بیشترین جریمه به شکار یوزپلنگ تعلق میگیرد؛
25میلیون تومان که البته فعالان محیط زیست و حقوق حیوانات معتقند این
جریمهها بازدارنگی لازم را ندارند.
بازار پوست و فراورده های آن به
ویژه در صنعت پوشاک در ایران بازاری با شرایط ویژه و خاص است که نه می توان
آن را بازاری غیرقانونی و زیر زمینی خواند و نه منطبق با معیارهای قانونی و
ضابطه مند است.
بنا به برخی گزارش های غیر رسمی ارزانترین پوست پلنگ
چهار تا پنج میلیون تومان است اما قیمتش حتی تا سی میلیون تومان هم میرسد.
متوسط قیمت در این بازار دوازده تا چهارده میلیون تومان است یعنی سه
برابرِ جریمهی تعیینشده از سوی سازمان محیطزیست برای شکار پلنگ. به
گفتهی مسعود عالیخانی، مدیرکل حفاظت و مدیریت صید و شکار سازمان
محیطزیست، تلاشهایی برای افزایش جریمهی شکار حیوانات در ایران و رساندن
آن تا چند برابر رقم فعلی صورت گرفته، اما هنوز اتفاق نیفتاده است. در همین
راستا همزمان با انتشار گسترده اخبار مربوط به تجارت پوست پلنگ در شبکه
های مجازی فرمانده یگان حفاظت محیط زیست در واکنش به اخبار فروش پوست در
رسانه های مجازی با تاکید بر ضرورت افزایش ده برابری جریمه ها از پیگرد
قانونی فروشندگان خبر داد. سرهنگ خیلدار که پیش تر از تمایل به کاهش جریمه
ها خبر داده بود، با پیشنهاد ده برابر شدن جرایم تخلفات شکار وصید، جرایم
فعلی را غیر بازدارنده دانست و گفت: اکنون ضرر و زیان شکار یک عدد یوزپلنگ
برای شکارچیان 25 میلیون تومان است که از نظر ما این جریمه پایین بوده و
بازدارنده نیست و باید این میزان به حداقل ۲۵۰ میلیون تومان افزایش یابد تا
معدود متخلفان اجازه تخلف به خود در این زمینه ندهند.
وی تاکید کرد:
این پیشنهاد به ریاست سازمان حفاظت محیط زیست ارایه شده که امیدواریم در
شورای عالی محیط زیست به تصویب برسد. سرهنگ خیلدار با اشاره به اینکه
استفاده از تجهیزات روز برای حفاظت نیز ضروری است گفت: در این راستا برای
نخستین بار در کشور بزودی نصب دوربینهای حفاظتی در یکی از پارکهای ملی به
صورت آزمایشی آغاز میشود.با این دوربینها که از انرژی خورشیدی بهره
میگیرند میتوان تا ۳۵ کیلومتر هرگونه خودرو یا موتورسیکلت را مشاهده کرد و
تا ۷ کیلومتر از محل نصب نیز حتی پلاک خودرو را ثبت کرد تا بتوانیم به
صورتی جدی تر با شکارچیان غیرقانونی برخورد کنیم. فرمانده یگان حفاظت محیط
زیست مردم را به همکاری و همیاری با ماموران دعوت کرد و تاکید کرد فروش
پوست جانوران وحشی در فضای مجازی از سوی ماموران رصد می شود و قطعا در صورت
دریافت هرگونه گزارشی در این خصوص با افراد متخلف برابر قانون برخورد
میشود.
هر چند در این میان برخی از مسوولان معتقدند بیشتر پوست هایی که
به نام پوست پلنگ در شبکه های اجتماعی فروخته می شوند واقعی نیستند اما بی
شک باید برای فروش آنان در فروشگاه ها مجوزهای لازم اخذ شود. محصولاتی که
به گفته رضا فرجی، رییس اداره اجرایی شکار و صید سازمان حفاظت محیط زیست،
فروششان بدون اجازه این سازمان ممنوع است. او میگوید: «یک سری کالای
وارداتی در این زمینه خرید و فروش میشوند که پوست نیستند. دباغی شدهاند.
مثل اورکت، شال، کلاه و... پوست باید مجوز داشته باشند.»
به اعتقاد این
مقام مسوول مبدا اجناس وارداتی افغانستان و چین هستند که البته اجناس چینی
همانطور که انتظار میرود تقلبی است. به گفته فرجی بسیاری از پوستهایی که
به عنوان پوست پلنگ از چین وارد شده و به فروش رسیده، پوست سگ بوده که
نقوش پوست پلنگ بر آن چاپ شده است!
فرجی میگوید: «یوز ایرانی و آسیایی
در خطر انقراض هستند و شکار نمیشوند. اگر هم چنین چیزی باشد پوست یوز
آفریقایی است که تعدادشان هنوز زیاد است و در خطر نیستند. آنها تکثیر
میشوند و ممکن است از طرق مختلف مانند اسکلههای غیر مجاز وارد شده
باشند.»
او البته منکر وجود کارگاههای غیر مجاز یا شکارهای غیر مجاز
برای استفاده از پوست حیوانات نیست و میگوید که مدتی پیش یک کارگاه
کلاهدوزی در خیابان لالهزار که دباغی پوست انجام میداده، به همین دلیل
مورد بازرسی قرار گرفته و تعطیل شده است.
اگر چه فرجی شکار برای پوست را
در ایران چندان شایع نمیداند در بسیاری از سایتها و شبکه های اجتماعی می
توان به مواردی برخورد که به صورت سفارشی برای تهیه یک نوع خاص از پوست
حیوانات به انتخاب خریدار سفارش می پذیرند.
"ایمان رونقی" مدیر یکی از
این سایتهای فروشگاهی و اینترنتی است که در این زمینه حرفهای شنیدنی بسیاری
دارد: " خیلی از شکارچیها با ما تماس میگیرند و میخواهد برایمان شکار
کنند. یک بار هم کسی میخواست پوست پلنگ بهمان بفروشد و گفت که پلنگ داخل
باغوحش مرده بوده و پوستش را کندهاند!"
او که اکنون به صورت قانونی به
تجارت پوست و چرم گوسفند و گاو مشغول است در پاسخ به سوال خبرنگاری که از
او در باره خرید و فروش پوست حیوانات خاص میگوید: «2سال پیش فروش داشتیم.
پوست در بازار فراوانتر بود. سختگیریهای سازمان محیط زیست چند سالی است
بیشتر شده و بیشتر پوستهایی که الان خرید و فروش میشوند، قدیمی هستند.
زمانی که شکار مجاز بود. بخشی هم محصولات وارداتی بود که با بالا رفتن قیمت
دلار واردتشان به صرفه نیست.»او میگوید پوستهایی که در خارج از ایران
هستند، پرورشیاند. در واقع حیوان شکار نمیشود بلکه از ابتدا به منظور
استفاده از پوستش پرورش داده میشود و با روشهای خاصی کشته میشود تا اثر
گلوله روی پوستش نماند. کره جنوبی و چین در پرورش روباه دست دارند و البته
رونقی میگوید که وقتی این پوستها به ایران وارد میشود، سازمان محیط زیست
آنها را قبول نمیکند و مجوز نمیدهد.
رونقی ادامه میدهد: «تمام این
محصولاتی که روی سایت میبینید قاچاقشان وجود دارد و وارداتی هم هست. البته
چون کار سخت شده خیلی کمتر خرید و فروش میشود. کار سختی است و هم غیر
قانونی است و هم دردسر دارد. کارهای وارداتی هم تک هستند و دست به دست
میشوند و معمولا هم قدیمی هستند و دست دوم. مثل پالتوی پوست چون پوست
دباغی شده خراب نمیشود و میشود آن را فروخت. ولی ما تمرکزمان را برای
فروش پوست گاو گذاشتهایم و کارمان قانونی است.
او می گوید: محصولاتی که
مشخصاتشان روی سایت قرار دارد را هم برای بازاریابی گذاشتیم. کسی که طالب
چنین محصولاتی است وقتی در اینترنت جستجو میکند، به سایت ما میرسد و تماس
میگیرد. ما هم تلاش میکنیم نظرشان را عوض کنیم و پیشنهاد میدهیم که به
جای هزینههای بالا و احتمالا جریمه، از پوست گاو و گوسفند استفاده کنند که
فروششان قانونی است.»ایمان و فروشگاه اینترنتی اش یکی از چند هزار فروشگاه
اینترنتی در ایران است که از این بستر برای خرید و فروش کالا استفاده می
کنند و خصوصیات ویژه این بازار سبب شده است تا هر از چند گاهی مواردی از
خرید و فروشهای غیرقانونی پوست حیوانات منتشر شده و توجه جامعه را به این
مساله جلب کند.
در یکی از این موارد یگان حفاظت محیط زیست شهرستان
قائمشهر مدتی پیش شکارچیانی را دستگیر کرد که قصد داشتند پوست یک قلاده
پلنگ را به مبلغ 2 میلیون تومان بفروشند. در تهران نیز به تازگی در این
راستا شش نفر شکارچی متخلف دستگیر و تحویل مقامات قضایی شده اند هر چند
"هادی حیدرزاده" مدیر کل محیط زیست استان تهران در خصوص در نظر گرفتن جرایم
برای متخلفان معتقد است: تعرفه هر تخلف نسبت به نوع گونه متفاوت است ولی
به طور کلی قیمت هزینه پرداخت این جرم پایین است و به دلیل اینکه قیمت آن
پایین است بازدارنده نیست و در واقع با وضعیت تورم این هزینه کم است که
اداره کل حقوقی در حال بررسی این موضوع بوده تا بتواند در تصمیم مراجع
تاثیرگذار باشد. این مقام مسوول با تاکید بر این که متاسفانه خرید و فروش
غیرمجاز حیوانات وجود دارد که برخورد با آنها در دستور کار است از برخورد
با متخلفان خرید و فروش پوست حیوانات خبر می دهد.وی با تاکید بر اینکه ما
مخبران را در سطح استان تهران فعال می کنیم تا پیام ها را منتقل کنند، می
گوید: به تازگی دو مورد تخلف در راستای خرید و فروش پوست حیوانات داشتیم که
با آنها به صورت جدی برخورد شد، همانگونه که با شکارچیان غیر مجاز نیز به
شدت برخورد می شود.مدیر کل محیط زیست استان تهران می گوید: همانطور که می
دانید اگر خرید وفروشی در این راستا صورت بگیرد با متخلف برخورد می شود و
ما در اداره کل میحط زیست استان تهران این امر را در اولویت قرار دادیم و
برخوردمان جدی خواهد بود .برخوردهایی که البته به عقیده بسیاری از فعالان
محیط زیست و تشکلهای حمایت از حقوق حیوانات نه کافی و نه بازدارنده است.بر
اساس گزارشی که از سوی انجمن دیده بان حقوق حیوانات که یکی از نهادهای
غیردولتی حامی محیط زیست است منتشر شده کانون اصلی این معضل استانهای
گیلان و مازندارن و به خصوص مازندارن است و پدیده شکار غیر مجاز برای خرید و
فروش پوست حیوانات در این استانها بسیار زیاد است. شکار حیواناتی مثل
پلنگ، خرس و گربه وحشی. شهرام امیری شریفی مدیرعامل این انجمن میگوید که
در ایران شکار زیادی برای استفاده از پوست حیوانات انجام میشود و
پوستهایی که در بازار داخلی به فروش میرسند کمتر وارداتی هستند. او معتقد
است بیشتر حیوانات شکار شده داخل ایران هستند.
او می گوید : در
سایتهای مختلف اینترنتی شکارچیانی از این دو استان اعلام کرده اند که پول
میگیرند و گونه خاصی را شکار میکنند و پوستشان را تحویل میدهند چندین
بار با اسامی ناشناس سعی کردهایم با این افراد معامله کنیم. گاهی هم سعی
میکنیم متقاعدشان کنیم که این کار درست نیست و این گونهها در معرض خطر
هستند. اما میگویند بیکاریم و مجبوریم برای گذران زندگی شکار کنیم.
او
میگوید: «ما شنیده ایم که برای پوست پلنگ و خرس مبالغی بین 12 تا 30
ميليون معمولا در نظر میگیرند. فروشگاهي هم پوست گرگ داشت که حدود يك
تومان روی آن قیمت گذاشته بود.»
شریفی میگوید: «شکار گربهسانان،
سگسانان و سمورسانان به منظور استفاده از پوست آنها بسیار شایع است.
افرادی هستند که در قالب وبلاگ، وبسایت و فرومهای مختلف، خرید و فروش پوست
انجام میدهد. ما چندین مورد را پیگیری کردیم و اطلاع دادیم. حتی به مرز
گذاشتن قرارهای صوری هم رسیدیم اما این پیگیریها نتیجهای نداشته است.»
شریفی
درباره وارداتی بودن این پوستها میگوید: «معمولا گفته میشود این
پوستها وارداتی هستند یا متعلق به حیواناتی است که تصادف کرده اند. اگر
تصادف کردهاند که باید مشخص شود عمدی به حیوان زدهاند یا نه. اگر از خارج
وارد شده، پس چطور پوست گونههای بومی ایران که در معرض خطر هم هستند
فروخته میشوند؟ برای اثبات وارداتی بودن این پوستها هیچ راهی وحود ندارد.
شاید اگر شرط تست DNA برای واردات پوست گذاشته میشد به دلیل هزینه بالای
این تست، کمتر هم وارد میشد که باز هم من میگویم حجم محصولات پوستی
وارداتی بسیار کمتر از شکار داخلی است. چطور میشود این حجم پوست از
کشورهایی که قوانین بسیار سختگیرانه درباره حقوق حیوانات دارند، وارد
ایران شود؟»
دیدهبان حقوق حیوانات موارد زیادی از فروش پوست حیواناتی
مثل شغال و سمور را در مغازههای اطراف جادههای استان مازندارن دیده است.
مغازههایی که حیوانات تاکسیدرمی شده هم میفروشند. در صورتی که فروش
حیوانات تاکسیدرمی شده با مجوز خاصی امکان پذیر است که حتما باید این مجوز
به محصول نصب شده باشد و البته نیازی به گفتن نیست که بیشتر این
تاکسیدرمیها مجوز ندارند.
شریفی از نحوه نظارت سازمان محیط زیست بر این
مسئله انتقاد میکند و میگوید: «این محصولات خیلی راحت فروخته میشوند.
در خیابان منوچهری به راحتی میتوانید چنین چیزهایی را پیدا کنید و بخرید.
یک جفت دندان نیش گرگ با پایه نقره در همین خیابان پشت ویترین گذاشته شده و
به قیمت 75 هزار تومان فروخته میشود.پوست پلنگهای بازار، چه علنی و چه
مخفی، معمولاً از پوست پلنگهای داخل ایران تأمین میشود. فروشندگان این
پوستها حتی میتوانند به نحوی که مشخص نیست مجوز جعلی واردات آن را هم
تهیه کنند.» این فعال حقوق حیوانات قانونی بودن فروش پوست پلنگ را از پایه
بیاساس میداند: «بهطور کلی امکان واردات قانونی پوست پلنگ وجود ندارد.
ایران تعهدات بینالمللی را امضا کرده که براساس آن واردات و صادرات اجزای
حیواناتی مانند پلنگ و یوزپلنگ ممنوع است.»
استفاده از پوست حیوانات
برای تزیین محیط زندگی و دکور خانه ها تنها بخشی از بازار سیاه خرید و فروش
پوست است و بخش بزرگ دیگر این بازار را صنعت پوشاک و تولید لباسهایی از
پوست و خز حیوانات تشکیل می دهد که اگرچه به صورتی قانونی خرید و فروش می
شود اما داستانهای غیر قانونی و غیر اخلاقی نهفته بسیاری در خود دارد. به
راستی آیا تا حالا فکر کرده ایم تقاضای ما برای پوشیدن کت ها و لباس های
خزدار در زمستان، چه داستان غم انگیز و پنهان را روایت می کند؟
در چند
سال اخیر چین به بزرگ ترین صادر کننده لباس خز در دنیا تبدیل شده است و
مطابق با منابع صنعت، بزرگ ترین تولید و فرآوری خز در دنیا می باشد.
آمارهای گمرک چین، حجم خالصی از صادرات خز نزدیک به 2 میلیارد دلار در سال
2004 را نشان می دهد و "زانگ شوهائو"، رئیس نمایندۀ انجمن صنعت چرم چین، به
گزارشگران گفته که صادرات از سال 2003، سال به سال تا 123 درصد افزایش
داشته. بیش از 95 درصد از لباس خز تولید شده در چین به بازارهای خارجی
فروخته می شود، به اروپا، آمریکا، روسیه و ژاپن صادر می گردد. طبق گزارش
"سندی پارکر"، چین فقط در ژانویۀ سال 2005 ، 1.2 میلیون دلار محصولات خز به
آمریکا صادر کرد.
در سال 2005، گروهی از جستجوگران محافظت از حیوانات
سوئیس به چین سفر کردند تا حقیقت دربارۀ نحوۀ تولید خز را کشف کنند و چیزی
که آنها کشف کردند حقیقتاً شکه کننده بود. هشتاد و پنج درصد از خز بکار
رفته در صنعت خز، کاملاً غیر انسانی و پلید تولید می شود، که در آن هزاران
حیوان وحشی در قفس های تهی کوچک زندانی می شوند. تقریبا 100 میلیون حیوان
در پرورشگاه های خز دنیا وجود دارند. سمور، راکون داگ ها، روباه های قطبی و
قرمز و خرگوش های رکس فقط تعدادی از گونه های حیوانات بسیاری هستند که تحت
شرایط بسیار ترسناکی نگه داری می شوند.چین تقریبا سه میلیون راکون و
روباه را هر ساله برای صنعت خز تولید و پرورش می دهد. در پاییز یا زمستان،
حیوانات از قفس هایشان بیرون آورده می شوند. کارگرها از یک تیر با یک حلقۀ
طناب در انتهایش استفاده می کنند. سپس حیوان را از دم یا پاهای عقبی می
گیرند. حیوانات در مجاورت بازارهای عمده فروشی کشته می شوند یا پرورشگران
آن ها را برای فروش می آورند. برای رسیدن به آنجا، حیوانات اغلب از فواصل
طولانی و تحت شرایط وحشتناکی منتقل می شوند.بعد از موافقت خریداران با
قیمت، پرورشگران حیوانات را می گیرند، که در این مورد یک راکون داگ است و
در ابتدا آن ها را با سر محکم به زمین می کوبند. این کار به منظور بی حس
کردن حیوان است. راکون داگ ها دست و پا زده یا به تشنج می افتند، سپس لرزان
دراز می کشند یا به سختی حرکت می کنند. در ادامه، به نزدیکی کشتارگاه برده
می شوند که متاسفانه همین حیوانات هوشیاری شان را دوباره بدست می آورند.
بنابراین بطور مداوم با یک میلۀ چوبی به سرشان ضربه زده می شود. از این
شیوه برای اجتناب از صدمه دیدن خز بدنشان استفاده می شود. بعد از یک وقفۀ
کوتاه، همان حیوانات برای سومین بار هوشیاری شان را بدست می آورند. متخصصان
درحالیکه حیوانات هنوز زنده هستند فرآیند کندن پوست را آغاز می کنند.کندن
پوست با یک چاقو از پشت آغاز می شود. بعد راکون داگ از پاهای عقبش از یک
قلاب به شکل وارونه آویزان می شود. کارگران با آغاز از پاهای عقبی، پوست
حیوان را از بدن آویزانش پیچ می دهند تا اینکه به سر حیوان برسد. حتی پس از
اینکه پوستشان کنده شده است، تنفس، ضربان قلب، حرکت به جهات و حرکت پلک ها
بین 5 تا 10 دقیقه مشهود است. روباه ها مجبورند تا این فرآیند وحشتناک را
قبل از اینکه سرانجام با له شدن گردنش زیر پای قصاب خفه شده و بمیرند، به
مدت شش دقیقه تحمل کنند.این داستان هولناک شاید داستان واقعی لباسی باشد که
شما یا من بارها پوشیده ایم. لباسهایی که صدای شکنجه های پنهان حیوانات را
در خود نهفته دارند. برای شنیدن این فریادها فقط کافی است این بار که
پایتان را روی پوست فرش شده جلوی شومینه می گذارید یا لباسی از پوست خز
بپوشید کمی گوش بخوابانید و به صدای قلبتان گوش بدهید.
تاریخچه پوست در پوشاک
پوستین
یا لباس خز به لباسی زمستانی گفته میشود که تمام یا قسمت عمدهای از آن
مستقیماً از پوست حیوانات پشم دار ساخته شده باشد. پوستین یکی از
قدیمیترین اشکال لباس است و سابقه کاربرد آن به انسان نخستین و آفریقا باز
میگردد. در پوستین بر خلاف چرم، پشم جانور سترده نمیشود.
به درستی
مشخص نیست که پوستین در چه زمانی توسط انسان به عنوان لباس استفاده
شدهاست. البته معلوم است که نئاندرتالها و گونههایی از کپیها از پوستین
استفاده مینمودهاند. بر اساس تصاویر بجا مانده بر دیواره غارها، سابقه
استفاده از پوستین به عنوان پوشش برای انسان، به حدود پانصدهزار سال قبل
میرسد. در تورات (عهد عتیق) آمدهاست «خداوند لباسهایی از پوست حیوان تهیه
کرد و آدم و همسرش را پوشاند (سفر پیدایش ، ۳:۲۱)» بر اساس شاهنامه
فردوسی، کیومرث نخستین پادشاه جهان، پوستینی از پوست پلنگ داشت که نامش
پلنگینه بود.
در نقش برجستهای واقع در سرپل ذهاب مربوط به هزاره سوم
پیش از میلاد، آنوبانینی اکدی، پادشاه لولوبیان با دامنی از پوست در برابر
ایشتار که ردایی از پوستین پوشیدهاست، ایستاده. در کشورهای توسعه یافته،
خز، نوعی پوشش گرانقیمت و تجملی محسوب میگردد. این در حالی است که به دلیل
عایق بودن این نوع از لباس، بسیاری از مردم بومی مناطق نزدیک قطب شمال
همچنان به استفاده از آن ادامه میدهند. همچنین پوستین نوعی لباس سنتی برای
مردم اسکاندیناوی، ژاپنی و روسی به شمار میرود. در طول تاریخ شمال روسیه و
ترکستان، مرکز صدور پوست به اروپا و خاورمیانه و حتی شمال آفریقا
بودهاست. در ایران از پوست گوسفند (شامل حداقل بیست نوع مختلف) و سایر
حیوانات حلال گوشت برای دوختن پوستین استفاده میشود. ولی سایر حیواناتی که
پوست آنان به منظور تولید خز بکار میرود شامل مینک، سگ آبی،انواع روباه،
خرگوش، سمور، راسو، قاقم، گربه و سگ هستند. بدیهی است که ارزش پوستین دوخته
شده از پوست جانوران گوناگون تفاوت چشمگیری دارد.