مجتبي آزاديان
روزنامهنگار
mojtaba.azadiyan@mail.com
تفاوت قرارداد سلف موازي مانند قرارداد سلف در اين است که خريدار اين اختيار را دارد که پيش از تاريخ سررسيد، قرارداد را به شخص ثالث واگذار کند. البته در اين نوع قرارداد، در ابتدا دارايي پايه در بازار اوليه عرضه شده و توسط خريداران مورد معامله قرار ميگيرد. سپس خريداران با تسويه قرارداد با فروشنده ميتوانند در بازار ثانويه، دارايي خريداري شده را به شکل سلف موازي استاندارد عرضه کنند. لازم به ذکر است که در معاملات سلف موازي برخلاف معاملات آتي فروش استقراضي وجود ندارد.
اما از مهمترين مزاياي قرارداد سلف موازي از نگاه کارشناسان بازار سرمايه ميتوان به «تسهيل تأمين مالي توليدکنندگان (ورود خريداران جديد با توجه به قابليت نقدشوندگي اين معاملات)»؛ «امکان معامله مجدد قراردادهاي سلف (کمک به نقدشوندگي بازار)»؛ «امکان کشف قيمت روزانه و لحظهاي براي کالاها در چارچوب مکانيسم بازار»؛ «شناسايي به عنوان ابزار مالي در شوراي عالي بورس و کاهش هزينههاي معاملاتي از جمله ماليات بر درآمد و ماليات بر ارزش افزوده در اين معاملات» اشاره کرد.
همچنين به عقيده کارشناسان، از معيارهاي انتخاب دارايي پايه در قرارداد سلف موازي ميتوان به «نياز توليدکننده به تأمين مالي»؛ «امکان خريد دارايي براي عموم افراد»؛ «وجود يک بازار سلف فعال»؛ «وجود بازار نقدي قوي براي دارايي پايه»؛ «وجود فعالان احتمالي زياد در معاملات جهت عمق بخشيدن به بازار» اشاره کرد.
اما معاملات معاملات سلف موازي بر روي کالاهاي «ميلگرد ذوب آهن اصفهان»؛ «سنگ آهن گلهر»؛ «پي وي سي شرکت پتروشيميآبادان»؛ «مجوزهاي لازم براي شرکتهاي کارگزاري»؛ «مجوز معاملات آتي» و «مجوز معاملات صنعتي و معدني» تعريف شده است. در پايان مشترياني ميتوانند وارد بازار شوند که کد معاملاتي عام از بورس اخذ کنند.