عبدالباسط انصاری
پس از گذشت دو روز از دیدار رهبر معظم انقلاب با نمایندگان مجلس دوازدهم و تاکیدات ویژه ایشان حول مسائلی چون کمک به دولت و تسریع در تشکیل دولت چهاردهم، ضرورت پاسخگویی مجلس، توجه جریان ها به برنامه جریان های معاند برای اختلاف افکنی در کشور و تعیین معیارهای دوازده گانه برای انتخاب اعضای کابینه، بحث ها حول سخنان ارزشمند ایشان همچنان ادامه دارد. به نظر نگارنده یکی از مهمترین توصیه های رهبری در دیدار نمایندگان، تاکید بر اهمیت شنیده شدن صدای واحد از کشور بود. معظم له در این باره فرمودند: «در مسائل مهم کشور، باید صدای واحدی از کشور شنیده بشود. در مسائل مهمّی که البته تشخیص اش با شما است، یک جاهایی هست که بایستی دولت و مجلس و مسئولین گوناگون، یک حرف بزنند تا آن کسانی که در دنیا گوش تیز کرده‌اند که نشانه‌های اختلاف و دوگانگی را پیدا کنند، مأیوس بشوند؛ یک صدا باید شنیده بشود.» ایشان در بخش دیگری از سخنان اش که مکمل این بحث به نظر می رسد به انتقاد از کسانی پرداختند که نقش آفرینی مجلس در حوزه سیاست خارجی، و به طور خاص قانون اقدام راهبردی لغو تحریم ها در مجلس را زیر سوال می بردند. رهبر انقلاب نقدها به این قانون را مطلقا وارد ندانستند و به ذکر مثال هایی از همدستی و تقسیم کار دولتمردان آمریکایی با کنگره در زمینه تحریم ایران یا امتیازندادن در مذاکرات پرداختند. آیت الله خامنه ای ذر این باره نیز فرمودند: «مجلس[در موضوع سیاست خارجی] یک وزنه‌ی سنگین است؛ دولتها در دنیا از این وزنه‌ی سنگین مجالس خودشان استفاده می‌کنند؛ هم در مذاکرات، هم در تعامل، هم در مشارکت‌های عملی. در مذاکرات یک مطلبی را شما در پشت میز مذاکره به طرف مقابل می‌گوئید، می‌گویند: «آقا! مجلس ما نمی‌گذارد، قانون داریم، نمی‌توانیم»؛ از مجلس به عنوان یک پشتوانه در مذاکره استفاده می‌کنند...یک نمونه از کارهای خوب، همین قانون اقدام راهبردی در مجلس قبل بود؛ این یکی از کارهای بسیار خوب [بود]. البتّه بعضی‌ها اعتراض کردند و عیب‌جویی کردند؛ مطلقاً این عیب‌جویی وارد نیست و کار بسیار درستی بود...خیلی از کارها را مجالس می‌کنند و دولتها از پشتوانه‌ی اقدام مجالس استفاده می‌کنند.»
دو نکته در مورد سخنان رهبری درباره ضرورت شنیده شدن صدای واحد از کشور و هم افزایی دولت و مجلس در زمینه سیاست خارجی گفتنی است؛ نخست اینکه پیش تر و در برخی دولت ها و مجالس گذشته، طیفی از جریان های سیاسی با طرح مسئله حاکمیت دوگانه و قراردادن نهاد دولت و یا مجلس در برابر دیگر نهادهای نظام از جمله نهادهای ذیل رهبری درصدد القای درگیری در کشور برآمدند و پالس بدی به بیگانگان فرستادند و یا اینکه در برخی ادوار که دولت و مجلس همسو نبودند دامن زدن به برخی اختلاف نظرها در مسائل ریز و درشت سبب سوءاستفاده معاندان و ناامیدی در جامعه شدند. طرح مسئله اهمیت شنیده شدن صدای واحد از کشور از سوی رهبر انقلاب به جهت ممانعت از تکرار آن تجارب تلخ گذشته است.
