مریم کاظمی
روزنامه نگار
تغییر دولـــت‌ها در ایران معمولا سبب تغییر برنامه ها و سیاستگذاری های اصلی در اقتصاد می شود، و مانند بسیاری از کشورها اینگونه نیست که هر دولتی که بر سر کار بیاید ناگزیر به اجرای قوانین مصوب است و بسیار کم پیش می اید که قوانین و یا ساختارها تغییر کند به همین جهت سمت و سوی مسائل اقتصادی به یکباره تغییر نمی کند. در ایران اما شرایط کمی متفاوت است، تا به اینجای کار اینگونه بوده که دولت 8 سال _ دو دوره_ توسط یک جناح سیاسی و دو دوره بعدی توسط جناح مقابل اداره شده است. به همین جهت معمولا سیاستگذاری های اقتصادی هر جناح با جناح قبلی بسیار متفاوت است؛ البته در نتیجه کار چندان تفاوتی نمی کند آنچه که بر جا می ماند آمارهایی هستند که نشان می دهند اقتصاد هر ساله کوچکتر شده و معیشت مردم سخت تر. و هر دولتی فراخور شرایط یک یا چند دشمن داخلی و خارجی را به عنوان عامل ناکامی های خود معرفی کرده است.
دولت سیزدهم اما به تازگی کار خود را آغاز کرده و حتی می توان به نوعی گفت که هنوز رشته کار را به دست نگرفته است، بنابراین نمی توان به این سرعت آن را قضاوت و داوری کرد. اما شاید بتوان حداقل پس از گذشت صد روز سیاستهای اقتصادی دولت را تحلیل و بررسی کرد، حلیل عملکرد دولت در این بازه زمانی کوتاه نمی تواند درست باشد به همین جهت همچنان باید وعده های اقتصادی دولت را بررسی کرد و دید که آیا اجرایی هستند یا خیر و آیا با توجه به شرایط قادر هستند آنچه در انتخابات عنوان کرده اند را عملیاتی کنند یا خیر؟ در شرایط کنونی یکی از اساسی ترین مسائلی که می تواند سمت و سوی اقتصاد کشور را روشن کند وضعیت برجام است.
مساله اصلی نظام که هنوز اقدام خاصی در مورد آن توسط دولت مستقر صورت نگرفته و شاید به همین دلیل است که اقتصاد این روزها در یک سرگردانی و سکون به سر می برد و بازارها گنگ هستند، یک روز قیمت ارز بالا می رود، همه نگاهها به سوی عدم تعیین وضعیت برجام می چرخد، روز دیگر قیمت مقداری نوسان پیدا می کند و تحلیلگران می گویند عزم راسخ دولت در کاهش قیمت ارز منجر به چنین دستاوردی شده است، حال آنکه مدیران بانک مرکزی هنوز اداره امور پولی کشور را به دست نگرفته اند. در این میان خبر از افزایش قیمت کالاهای اساسی شنیده می شود که بعضی می گویند از ضعف دولت قبلی است و دولت سیزدهم به محض استقرار کامل این وضعیت را مدیریت خواهد کرد.
در پایان اینکه به نظر می رسد تا زمانی که شرایط کرونایی بر کشور حاکم است و بخش اعظم انرژی دولت صرف مسائل درمان، کفن و دفن و واکسن است و از سوی دیگر نگرش دولت جدید به مسائل بین المللی همچون برجام روشن نشده است، شرایط اقتصادی کنونی را نمی توان به درستی تحلیل کرد.
باید منتظر ماند و دید تیم سیاست خارجی دولت چه برنامه ای برای مناقشات و پرونده های باز در عرصه بین الملل دارد و دید تیم اقتصادی دولت برای تامین کسری بودجه، نرخ سود بانکی، وضعیت بازار سهام، ارز دیجیتال، نقدینگی و ... چه برنامه هایی دارد.
