حسین حسین زاده
رئیس کمیته نفت و فرآورده های نفتی کمیسیون انرژی
مدتی است طرح فروش نفت دولتی در داخل کشور به اشکال گوناگون مطرح می شود. اما از آنجا که اعتقاد بر این است که این طرح پخته نیست، اصلاح این طرح توسط مجلس به فروش نقدی نفت و تعهد دولت به تحویل نفت به مطالبه جدید تبدیل شده است. اگرچه تاکید می شود اشکال اینجاست که طرح فروش نفت دولتی در داخل کشور به معنای تحویل یک زمین سوخته به دولت بعدی است اما اگر سازوکار آن اصلاح شود و دولت به فروش نقدی نفت مبادرت ورزد، این طرح میتواند برخی از مشکلات اقتصادی را حل کند.
در شرایط کنونی دولت میخواهد در پی اجرای این طرح رقم بالای ریال را دریافت کند، اما سررسید آن برای ۲ تا ۵ سال آینده باشد که عملا دولت بعدی نمیتواند تصمیمی برای اداره کشور بگیرد و باید بدهیهای دولت کنونی را بدهد.
البته فروش نفت در داخل کشور و تبدیل آن به فرآورده، بدون تحت شعاع قرار دادن بازارهای وزارت نفت، اتفاق خوبی است اما اگر سلف باشد قابل دفاع نیست و نباید دولت آینده را مقروض کرد.
پیشفروش نفت با هدف تأمین هزینه دولت انجام میشود چراکه دولت در سال پایانی به سر برده و تسویه حساب آن به گردن دولت آینده میافتد، آیا راهکار جبران کسری بودجه باید از طریق بدهکار کردن دولت آینده بگذرد؟
در هر صورت اگر قرار است طرح فوق اصلاح شود باید در چارچوب قوانین اصلاح شود.
دولت باید پیشنهاد خود را به صورت لایحه به مجلس ارائه کرده تا مسیر قانونی خود را طی کند.
بحث دیگر تصمیم برخی موارد در جلسه سران قواست. در حالی که اتخاذ چنین تصمیم مهمی در شورای اقتصادی سران قوا بدون در نظر گرفتن رأی مجلس مناسب نیست چراکه با تشکیل مجلس یازدهم امکان قانونگذاری کارآمد پس از کارشناسیهای دقیق مهیا است.
