به گزارش گروه دیگر رسانه‌های خبرگزاری فارس، روزنامه فرهیختگان گفت‌وگویی با سالار کاشانی، معاون پژوهشی مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا) انجام داده است که بخش‌های مهم آن در ادامه می‌آید.
اولین نظرسنجیها در ایران
- تا آنجا که من می‌دانم سابقه اولین نظرسنجیها در ایران برمی‌گردد به اواخر دهه چهل و اوایل دهه پنجاه شمسی.
- از آن زمان عده‌ای در ایران به این نکته پی بردند که برای فهم جامعه ایران و همین‌طور برای اداره آن ضروری است بفهمیم در ذهن عموم مردم درباره خودشان، زندگی‌شان، نظام سیاسی و اقتصادی‌شان چه می‌گذرد.
نظرسنجیها معجزه نمی‌کنند
- نظرسنجیها معجزه نمی‌کنند، فقط در یک زمان و شرایط خاص تصویری از افکار یک جمعیت بزرگ نشان می‌دهند که با چشم غیرمسلح نمی‌توان آن را دید.
- در یک جامعه بزرگ چندمیلیونی با یک دولت متمرکز امکان مشاهده و درک مستقیم افکار و ارزیابی‌ها و ارزش‌ها و آرزوهای مردم وجود ندارد.
نظرسنجی آمده تا از داخل ماشین مردم را ارزیابی نکنند
- نمی‌شود شما از پشت شیشه اتومبیل‌تان هر روز از خانه تا محل کار به مردم نگاه کنید و بفهمید توی سر مردم چه می‌گذرد یا چطور فکر می‌کنند.
- کسی که چنین تصوری دارد یقینا دارد اشتباه می‌کند. دیدن و فهمیدن این تصویر بزرگ با نظرسنجی امکان‌پذیر است.
نظرسنجیها ابزار کار سیاستگذاران هستند
- نظرسنجی به خودی خود قرار نیست تاریخ را عوض کند یا اساسا چیزی را تغییر دهد.
- نظرسنجیها ابزار کار سیاستگذاران و جامعه‌شناسان هستند. سیاستگذاری که برای بیشینه کردن خیر عمومی کار می‌کند، می‌تواند با دیدن آن تصویر به اتخاذ تصمیماتی کمک کند که دست‌کم جلوی وقوع فجایع را می‌گیرند.
- در غیر این صورت، اگر سیستمی نباشد که به این تصویر از جامعه اهمیت بدهد، اگر آدم‌هایی نباشند که این تصویر را درست تفسیر کنند و از آن برای تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی درست استفاده کنند، نظرسنجی به هیچ کاری نمی‌آید.
شاهد کاهش پنهانکاری مردم در بیان افکار و نگرش‌های سیاسی‌شان هستیم
- یکی از خصوصیات شرایط و عادت‌های ذهنی ایرانیان که انجام نظرسنجی‌های دقیق را در ایران کمی دشوارتر از سایر جوامع می‌کند، تمایل بیشتر برخی اقشار جامعه ایران به پنهانکاری خصوصا درمورد مسائل شخصی، سیاسی و اقتصادی است.
- این میل به پنهانکاری البته همیشه ثابت نبوده و مثلا در سال‌های اخیر به طرز محسوسی شاهد کاهش پنهانکاری مردم به‌خصوص در بیان افکار و نگرش‌های سیاسی‌شان هستیم.
گام بزرگ به سوی کاهش تنش‌های اجتماعی
- نظرسنجیها می‌توانند به ما یادآوری کنند که همه مثل ما دنیا را نمی‌بینند و ما به اتفاق آدم‌های اطراف‌مان همیشه معدل و نماینده جامعه نیستیم.
- این به‌ویژه برای اقشار قدرتمند و ثروتمند که عادت دارند دنیا را همیشه از زاویه دید خودشان ببینند و گمان می‌کنند این زاویه دید طبیعی و بدیهی است، می‌تواند آموزنده و مفید باشد.
- اگر نظرسنجیها بتوانند فقط فهم همین نکته را برای مردم آسان‌تر کنند که دیگرانی متفاوت از ما وجود دارند (چه در اقلیت باشند، چه اکثریت) و آنها هم جزئی از همین جامعه‌اند و به اندازه ما حق شهروندی دارند، به نظر من گام بزرگی به سوی کاهش تنش‌های اجتماعی است.
نظرسنجیها در این دو موقعیت خیلی بیشتر دیده می‌شوند
- نظرسنجیها در دو موقعیت خیلی بیشتر دیده می‌شوند: یکی آن‌جایی که سرمایه‌گذاران، تولیدکنندگان و توزیع‌کنندگان کالاها چشم‌شان به جیب مردم است؛ یکی هم آنجا که سیاستمداران چشم‌شان به رأی مردم.
- در این موقعیت‌هاست که توجه به نظر مردم برای این دو گروه تاثیرگذار و قدرتمند ضرورت پیدا می‌کند.
انتهای پیام/
