حمید ضرغام بروجنی
عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی
پروتکلهای بهداشتی در دوران همهگیری کرونا موجب شد که سفرها و فعالیتهای تفریحی تا حد زیادی متوقف شود. گردشگری صنعت بسیار آسیبپذیری است و همواره رویدادهای مختلف طبیعی و سیاسی بر آن اثر گذاشته است. در طول سالها این صنعت تا حدی نسبت به این تهدیدها مقاوم شد، اما با شیوع کرونا تحول عمیقی در ساختار گردشگری به وجود آمد، در واقع این بیماری در مقیاس جهانی تاثیرات چند بعدی را به وجود آورد و سیستمهای موجود را به چالش کشید.
یکی از بارزترین اثرات همهگیری کرونا کاهش ۱۲۰ میلیون شغل گردشگری بود. این کاهش شغل معادل هفت برابر تاثیر واقعه ۱۱ سپتامبر و در طول تاریخ بینظیر بوده است. هنوز نمیدانیم که کووید- ۱۹ چه تغییراتی در گردشگری و زیربنای آن ایجاد کرده، صاحبان مشاغل در صنعت گردشگری باید بتوانند این تهدید را به یک نوآوری تبدیل کنند. آنها باید به سمت بهینهسازی و بهکارگیری تجربههای خود بروند تا این صنعت ضعیف را دوباره مقاوم سازند و از آن یک فرصت تحولآفرین ایجاد کنند. از آنجا که بحران ها میتوانند نقطه آغاز تحول باشند میتوان انتظار داشت که تحول در گردشگری امری لازم است، اما متاسفانه هنوز در کشورمان شاهد آن نبودهایم.
با گسترش مضرات تغییرات اقلیمی در زندگی جوامع، بعید نیست که در آینده شاهد همه گیریهای نوین دیگری باشیم و باید خود را با این همهگیریها سازگار کنیم. به هر حال صنعت گردشگری با سکون کرونا در آینده رونق پیدا میکند، هرچه آرامش بیشتری در این همهگیری مشاهده کنیم تمایلات سفر و گردشگری هم گسترش پیدا میکند و رونق این صنعت در بخش داخلی کشور چشمگیر میشود.
باید شرایطی ایجاد شود که تنش سفر برای افراد به حداقل برسد؛ چراکه در شرایط معکوس افراد گردشگری داخلی را فراموش میکنند و ترجیح میدهند هزینه تفریح خود را در کشورهای همسایه صرف کنند و ما اینگونه شرایط را برای کشورهای همسایه فراهم میکنیم.توسعه گردشگری از تصمیمات سیاسی جدا نیست و وابسته به دیدگاههای ایدئولوژیکی دولتها است؛ اگرچه در حسابهای ملی برای گردشگری جایی باز نکردهایم، اما اگر حمایتهای لازم دولتی برقرار و سرمایهگذاری شود، ما میتوانیم عمیقتر و دقیقتر اثرات این بخش را در اقتصاد ملی شاهد باشیم.